اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حافظه کاری و حل مساله در نمونه های غیر بالینی اضطراب

اضطراب به عنوان یک مشکل شایع در جمعیت عمومی شناخته می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حافظه کاری و حل مساله بود.

طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان 20 تا 30 ساله شهر تهران بود که از بین آنها به صورت نمونه گیری در دسترس 26 نفر بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب و به گروه های آزمایش و گواه به صورت تصادفی، گمارش شد. گروه ها قبل و بعد از اجرای مداخله و در مرحله پیگیری با ابزارهای نسخه کامپیوتری برج لندن، فراخنای ارقام رو به جلو، رو به عقب و توالی حروف و ارقام، و پرسش نامه اضطراب بک، مورد آزمون قرار گرفتند.

نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری در حافظه کاری و اضطراب تفاوت معناداری وجود دارد. در مورد متغیر حل مساله در شاخص های زمان آزمایش ، زمان کل ، تعداد خطا و نتیجه، تفاوت بین دو گروه معنادار شد اما در مورد زمان تاخیری حل مساله بین دو گروه تفاوت معنا دار نبود.

با توجه به یافته های پژوهش آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با کاهش اضطراب می تواند باعث بهبود ظرفیت حافظه کاری و مولفه های حل مساله به جز مولفه زمان تاخیری شود.