ارزیابی اثرات مهارت های فراشناختی و خودراهبر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی در ایران

پیشرفت تحصیلی دانشجویان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش عالی در کشاورزی است. یکی از راهبردهای بسیار تاثیرگذار در پیشرفت تحصیلی، تقویت مهارت های فراشناختی و خودراهبر می‎باشد. هدف کلی این پژوهش ارزیابی اثرات مهارت های فراشناختی و خودراهبر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی ایران بود. این پژوهش از نوع پژوهش های "توصیفی همبستگی" بود که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه‎ ای بود که روایی آن توسط گروهی از متخصصان برنامه‎ریزی آموزشی و درسی در نظام آموزش عالی کشاورزی مورد تایید قرار گرفت. برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضرایب آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. مقادیر آلفای کرونباخ برای متغیرهای مختلف نشان دهنده ی پایایی مناسب ابزار پژوهش بود (96/0≤α≤74/0). جامعه آماری پژوهش دانشجویان کشاورزی دانشگاهای ایران (236973=N) بودند. حجم نمونه با استفاده از آماره کوکران و نمونه گیری دو مرحله ای (خوشه ای و تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب)،150 نفر برآورد گردید. نتایج نشان داد که متغیرهای مهارت های خودراهبری، مهارت های فراشناختی و شرایط اجتماعی اثرات مثبت و معنی‎داری بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان کشاورزی داشتند و جمعا توانستند درصد قابل ‎توجهی (1/68 درصد) از تغییرات واریانس متغیر پیشرفت تحصیلی را پیش‎بینی کنند.