بررسی تاثیر آموزش فنون مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری

مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی یکی از درمان های شناختی -رفتاری نسل سوم یا موج سوم است که ریشه آن به آیین بودایی بر می گردد. به بیانی دیگر نوعی مراقبه و از جمله راه کارهای کاهش فشار روانی است. خودکارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری موجب ارتقا یادگیری مفاهیم و مهارت های پرستاری در آنها خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش های مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی بالینی دانشجویان انجام گرفته است.

مطالعه حاضر یک پژوهش تجربی با 46 نفر حجم نمونه می باشد که به صورت تصادفی از میان دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری بوکان انتخاب شده و به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خود کارآمدی بالینی دانشجویان پرستاری است. مداخله مطابق دستورالعمل  .اجرای  جلسات ذهن آگاهی کابات زین اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه  20و آزمون های آماری توصیفی و تی مستقل انجام گرفت

نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی بالینی دانشجویان بعد از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معنی دار دارد (p <./0001). میانگین نمرات خودکارآمدی دانشجویان در گروه مداخله بعد از  انجام  مداخله افزایش یافت (p <./0001) .

حضور دانشجویان پرستاری در دوره ها و کارگاه های آموزشی فنون مبتنی بر ذهن تاثیر قابل توجهی در افزایش میزان خودکارآمدی بالینی آنان دارد؛ برگزاری چنین دوره های آموزشی علاوه بر ارتقا سطح خودکارآمدی دانشجویان می تواند باعث توسعه و پیشرفت سطح مراقبت های ارایه شده به بیماران شود.