تاثیر استفاده از سیستم های حمل ونقل هوشمند در مدیریت ترافیک تهران

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر استفاده از سیستم های اطلاع رسانی حمل ونقل هوشمند در مدیریت ترافیک انجام شده و روش انجام آن، روش تحلیلی - توصیفی است و از نظر هدف در حیطه پژوهش های کاربردی می باشد. در این پژوهش از روش های مطالعه کتابخانه ای و نیز روش های میدانی نظیر پرسشنامه برای گردآوری داده ها استفاده شد. روایی پرسشنامه که برای مولفه های سیستم های حمل ونقل هوشمند بر اساس شاخص های مجمع جهانی پیارک و برای مولفه های مدیریت ترافیک بر اساس شاخص های وزارت کشور بود، به تایید استاد راهنمای پژوهش، دکتر عبدالله هندیانی رسید. پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ 83/0 تایید شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه رانندگان تهران منطقه 1، ناحیه 2 است که به دلیل وسعت زیاد آن نامحدود در نظر گرفته شد و حجم نمونه آن به روش کوکران، 384 نفر در نظر گرفته شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار اس پس اس اس و اکسل استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها مشخص کرد که بین هریک از مولفه های مستقل سیستم های حمل ونقل هوشمند با مولفه های وابسته مدیریت ترافیک، رابطه ضعیفی به صورت مستقل وجود دارد؛ اما مجموع روابط متغیرهای مستقل با وابسته دارای ارتباطی قوی است که فرضیه اصلی پژوهش را (تاثیرگذاری سیستم های حمل ونقل هوشمند بر مدیریت ترافیک) تایید می کند. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در حال حاضر از سیستم های حمل ونقل هوشمند در مسیرها استفاده چندانی نشده است؛ اما در صورت استفاده مناسب و گسترده از این سیستم ها می توان از آن به عنوان ابزاری مناسب و کارآمد برای مدیریت ترافیک بهره برداری کرد.