تخصیص بهینه دارایی بیمه گر در اقتصاد کوچک و بسته: مطالعه موردی «سازمان تامین اجتماعی ایران»

در این مطالعه به دنبال تعیین مقدار بهینه سرمایه گذاری بیمه گر در انواع دارایی های موجود در اقتصاد کوچک و بسته می باشیم. راه حل پیشنهادی این مطالعه برای محاسبه نرخ بهینه سرمایه گذاری، استفاده از روش مدیریت دارایی_ بدهی (‏ALM)‏است. مدیریت دارایی _ بدهی (ALM)، فرآیند تصمیم گیری در جهت ایجاد ثبات مالی و رشد بنگاه از طریق توازن بین دارایی ها و بدهی ها است.به همین سبب"سازمان تامین اجتماعی" ایران را با مجموعه ای از 5 نوع دارایی و 4 نوع بدهی به عنوان یک شرکت نمونه انتخاب کردیم که در یک اقتصاد کوچک و بسته فعالیت می کند. در ابتدا مدل کالمن فیلتر برای تعیین نرخ بازدهی تمام این دارایی ها تشکیل و محاسبه گشت. سپس به منظور پیدا کردن پرتفوی بهینه برای بیمه گر، مدل ALM به وسیله ی تیوری کنترل بهینه و با استفاده از هر دو نوع تابع مطلوبیت توانی و مطلوبیت لگاریتمی تخمین زده شد. نتایج مدل حاکی از ان است که برای پوشش حداقل ریسک، بیمه گر باید تقریبا 61 درصد از پرتفوی خود را در بازار سهام، 13 درصد در بازار املاک و مستغلات، 9 درصد در سپرده بانکی، 8 درصد در اوراق قرضه سرمایه گذاری کند و  8 درصد باقی مانده را به صورت پول نقد نزد خود نگاه دارد.