نقش پیش بینی کننده سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در وضعیت شناختی سالمندان مرد روحانی

 سبک زندگی سالم همراه با معنویت بر سلامت جسمی و روانی سالمندان تاثیر گذار است. از آنجا که روحانیون سالمند زندگی همراه با معنویت را تجربه می کنند، مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش پیش بینی کننده سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در وضعیت شناختی سالمندان مرد روحانی شهر قم در سال 1397 انجام پذیرفت.

مطالعه حاضر به روش مقطعی، روی 190 نفر از سالمندان مرد روحانی شهر قم انجام شده است. نمونه ها به روش نمونه گیری دردسترس و با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت (HPLP2) و پرسش نامه ارزیابی وضعیت شناخت (MMSE) استفاده شد. داده ها از طریق آماره‏ های توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (ضریب همبستگی، رگرسیون خطی، تی مستقل و تحلیل واریانس) با نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین سنی شرکت کنندگان در این مطالعه 6/86±70/55 بود. یافته های مطالعه نشان داد که سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت با وضعیت شناختی، ارتباط مستقیم و معناداری داشت (0/295=P=0/001 ، r). همچنین در تحلیل رگرسیون چندگانه ابعاد مسئولیت پذیری سلامت و تغذیه همراه با وضعیت اشتغال حدود 14 درصد از واریانس نمره وضعیت شناختی مشارکت کنندگان را تبیین می‏کردند.

با توجه به نتایج این مطالعه نیاز است در مداخلات ارتقا دهنده سلامت روحانیون سالمند به ابعاد تغذیه و مسئولیت پذیری سلامت توجه بیشتری شود. پیشنهاد می‏شود در مطالعات آتی با رویکرد کیفی، روش زندگی روحانیون سالمند به منظور بررسی تاثیر معنویت بر سلامت مورد بررسی قرار گیرد.