تاثیر روش های مختلف آماده سازی جسمانی بر شاخص های خونی ورزشکاران

هنگام رقابتهای بزرگ ورزشی و بدنبال یک دوره تمرینات سنگین به ورزشکاران توصیه می شود تا میزان فشار تمرینات را در دوره های قبل از مسابقه به منظور حفظ آمادگی کاهش دهند که این روش Taper نامیده می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه چهار روش مختلف و رایج آماده سازی Tapering و تاثیر آنها بر پاسخهای خونی با استفاده از Vo2max و شاخص های خونی و بیوشیمیایی است.
تعداد 60 ورزشکار نیمه حرفه ای 20 تا 35 سال با Vo2max بین 30-45 m lit/kg/min انتخاب شدند. تمرین ورزشکاران در سه مرحله و 8 هفته به طول انجامید. در مرحله اول که چهار هفته طول کشید ورزشکاران تمرینات متوسطی را سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه انجام دادند. در مرحله دوم که دو هفته به طول انجامید تمرینات شدیدی را سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه انجام دادند. در مرحله سوم که همان Taper می باشد ورزشکاران به صورت تصادفی به چهار گروه 15 نفری تقسیم شدند. برنامه گروه اول شامل دو جلسه تمرین در هفته و شدت تمرینات به ترتیب 85، 75، 65 و 55 درصد تمرینات شدید کاهش یافت (Taper I). برنامه تمرینی گروه دوم شامل دو جلسه تمرین در هفته و شدت تمرینات نیز به 50 درصد تمرینات شدید کاهش یافت (Taper II). برنامه تمرینی گروه سوم شامل دو جلسه تمرین در هفته و کاهش تمرینات به صورت تدریجی بود (Taper III). برنامه گروه چهارم شامل استراحت بود (Taper IV). در هفته های دوم، ششم و بعد از اتمام Taper از ورزشکاران نمونه خون جهت اندازه گیری گرفته شد.
بر اساس آنالیز واریانس برای داده های تکراری، مقادیر تست های آزمایشگاهی در Taper های مورد بررسی، تفاوت معنی داری نشان نداد. اما اختلاف معنی داری بین متوسط میزان Vo2max در Taper های مختلف مشاهده شد (0.04=P) همچنین بین زمانهای اندازه گیری هفته دوم، ششم بعد از انجام Taper، تست های آزمایشگاهی هماتوکریت، هموگلوبین، MCH،MCV، پلاکت،Vo2max، گلبولهای سفید خون اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0.05) نتایج نشان داد که Taper III نسبت به سایر Taper ها توانسته است بیشترین تغییر را در فاکتورهای خونی ورزشکاران نیمه حرفه ای بوجود آورد.