تحلیل حقوقی جنبه های ثبوتی و اثباتی انتساب داده پیام در قانون تجارت الکترونیک ایران

”انتساب داده پیام“یکی از مهم ترین موضوعات قانون تجارت الکترونیک ایران است. به دلیل جدید بودن موضوع و ضعیف بودن ادبیات حقوقی و فنی مربوط٬ ممکن است درک و تفسیر صحیحی از قانون به عمل نیاید. در این مقاله کوشش می شود تا ضمن تحلیل مواد 18 تا 21 قانون تجارت الکترونیک ایران و ارایه پیشنهاد در مورد اصلاح مفاد ماده 19، ابهامات مربوط به آن ها نیز رفع گردد. مفهوم دقیق٬ عناصر٬ جنبه های ثبوتی و اثباتی»انتساب داده پیام«٬ روش های مطرح در اثبات انتساب٬ مفهوم و مصادیق شخص ثالث که در بند ب ماده 19 مستتر و به نحو بسیار مبهمی در قانون آمده است؛ مورد تجزیه و تحلیل و بحث قرار گرفته است. جنبه های اثباتی انتساب داده پیام در سه فرض یعنی روش معرفی٬ توافقی و اقدامات شخص ثالث مطرح و تفسیر گردیده است. مباحث مهم دیگری چون روش های مطمین و عادی و رویه ایمن در انتساب داده پیام مورد بحث قرار گرفته است: رویه ایمن و اقسام آن در انتساب داده پیام از لحاظ فنی می تواند خیلی پیچیده باشد؛ مانند سیستم رمزنگاری نامتقارن (استفاده از کلید عمومی و خصوصی) و یا می تواند ساده باشد؛ مانند تایید هویت ارسال کننده از طریق خط تلفن.