نقش تعدیل گری متغیرهای جمعیت شناختی در تاثیر بسته روان درمانی یکپارچه نگر چهار عاملی بر نشانه های روانشناختی بیماران مبتلا به HIV

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل گری متغیرهای جمعیت شناختی در تاثیر بسته درمانی یکپارچه نگر مبتنی بر چهار عامل بر نشانه های روان شناختی بیماران مبتلا به HIV انجام شد.

مطالعه حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. در این مرحله، 32 نفر از بین زنان و مردان مبتلا به HIV در دو مرکز مورد ارجاع و گروه های حمایتی آن، به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 16 نفر)، به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش، چک لیست نشانه های اختلالات روانی (SCL90) بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و گواه اجرا شد. مداخله درمانی یکپارچه نگر مبتنی بر چهار عامل طی 12 جلسه هفتگی در گروه آزمایش برگزار گردید و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یکطرفه تحلیل شدند.

بسته درمانی یکپارچه نگرمبتنی بر چهار عامل در کاهش نشانه های روان شناختی صرف نظر از متغیرهای جمعیت شناختی موثر است. به عبارت دیگر  متغیرهای جنسیت، سن، تحصیلات و تاهل آزمودنی ها تاثیری بر میزان اثربخشی روان درمانی یکپارچه نگر مبتنی بر چهار عامل بر نشانه های روان شناختی بیماران مبتلا به HIV ندارد.