بررسی رابطه بین شاخص های اکولوژیک و ارزیابی بصری در منظر تپه های سنندج

برای دستیابی به تحلیل اکولوژی جامع تر، اکولوژی منظر نیازمند درنظرگرفتن ویژگی های طبیعی آن منظر، مداخلات و اداراک انسانی در یک چارچوب همبودی است. در این راستا، در یک سکونتگاه تپه ماهوری، وضعیت اکولوژیکی تپه ها را می توان دستکم از دو منبع بررسی کرد: شاخص های کمی اکولوژیک و ارزیابی های بصری کاربران. این پژوهش روابط احتمالی بین این دو و همچنین میزان انطباق آن ها را در چهار تپه مهم سنندج (توس نوذر، نیشتمان، ملت و دیدگاه) بررسی کرده است. نخست با استفاده از نرم افزار فراگ استت ، شاخص های کمی از تصاویر ماهواره ای به دست آمد. سپس از طریق تحلیل مولفه های اصلی، 12 شاخص منتخب (وارث) نهایی شدند. سپس متناظر با این شاخص ها، میزان ارزیابی بصری کاربران توسط پرسشنامه تصویری آنلاین گردآوری شد. نتایج تحلیل واریانس (ANOVA) نشان دادند که رابطه معنی داری بین شاخص های کمی منظر با ارزیابی بصری کاربران وجود دارد. در این میان، دو شاخص اکولوژیک CONTIG و FRAC دارای بیشترین انطباق با نظر مشارکت‎کنندگان بودند. به عبارتی، دو شاخص پیوستگی و پیچیدگی می توانند سنجه های مناسب تری برای بررسی وضعیت اکولوژی منظر تپه ها باشند.