مقایسه الگوی هماهنگی مفاصل اندام تحتانی در استارت دو و میدانی اختیاری و منتخب دوندگان نخبه زن

 استارت دوی سرعت، مهارتی پیچیده است که به وسیله کار هماهنگ چند مفصل که در چند صفحه حرکت می کنند، توصیف می شود و به هماهنگی پیچیده عضلات به منظور رسیدن به یک نیروی افقی در کوتاه ترین زمان نیاز دارد. مطالعات گذشته نشان دادند که وضعیت قرار گیری بدن در لحظه استارت بسیار مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی الگوی هماهنگی مفاصل اندام تحتانی دوندگان نخبه زن در استارت دوی سرعت بود.

تعداد پانزده دو و میدانی کار زن نخبه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها سه بار استارت اختیاری و پنج بار استارت منتخب را به فاصله هر دو دقیقه انجام دادند. داده های کینماتیک به وسیله دستگاه Noraxon-MyoMotion در حرکت استارت جمع آوری شد. برای محاسبه الگوی هماهنگی مفاصل از روش فاز نسبی پیوسته استفاده شد.

الگوی هماهنگی بین مفاصل اندام تحتانی به ده فاز تقسیم شد که در فازهای ابتدایی بین دو نوع استارت تفاوت وجود داشت و از فاز چهارم به بعد اختلافی مشاهده نشد و الگوی دو مفصل در دو نوع استارت شبیه به هم بودند. 

درواقع بی نظمی بیشتری در فازهای ابتدایی استارت منتخب مشاهده شد، در حالی که در ادامه نمودارهای هماهنگی منطبق بر هم پیش رفتند و به نظر می رسد در صورتی که این روند تاثیری در متغیر های سرعت و شتاب ورزشکار ایجاد نکند، با احتیاط می توان گفت که نشستن به هر صورتی در تکنیک استارت، نهایتا باعث ایجاد یک هماهنگی مشترک می شود و تاثیری در ادامه حرکت نخواهد داشت.