تبیین روش های آموزش بهداشت در دوره ابتدایی از تجربیات متخصصین تعلیم و تربیت و آموزش بهداشت : مطالعه پدیدار شناسی

دانش آموزان از سرمایه های عمده انسانی هر جامعه محسوب میگردند و توجه به آموزش  روش های  بهداشت  آنها مخصوصا در دوره ابتدایی نوعی سرمایه گذاری برای آینده قلمداد میگردد. لذا هدف پژوهش حاضر تبیین تجربه متخصصین تعلیم و تربیت و آموزش بهداشت   جهت  شناسایی روش های  تدریس آموزش بهداشت در دوره ابتدایی است.

این پژوهش  در سال 1398 به صورت کیفی انجام گردید . بر الگوی تفسیری استوار بود و با استفاده از روش پدیدارشناسی به اجرا درآمد ، شیوه جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود که با 15 نفر از متخصصین تعلیم و تربیت  و آموزش بهداشت که معیارهای ورود رو داشتند انجام گرفت. به منظور تحلیل داده های مصاحبه شده از روش Colaizzi  استفاده شد .  

به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار نرم افزار مکس کیو دی ای استفاده شد . یافته ها مشتمل بر  2 طبقه اصلی "روش تدریس مستقیم و غیرمستقیم" و 17 طبقه فرعی "بحث گروهی، پرسش و پاسخ، واحد کار (پروژه)، روش تدریس مبتنی بر ایفای نقش، روش تدریس آزمایشگاهی ، روش تدریس مبتنی بر بازی،گردش علمی یا فعالیت تجربی خارج از کلاس، روش تدریس فرایندی، روش تدریس کاوشگری، روش تدریس مبتنی بر خلاقیت، داستان گویی، حل مسیله، استفاده از منابع دیداری و شنیداری، ، کنفرانس، سخنرانی، روش تدریس توضیحی، استفاده از کتاب کمک آموزشی" بود .  

گردش علمی و فعالیت خارج از کلاس  به عنوان روش های  آموزش  اثرگذار در دروه ابتدایی    می باشد. لذا برنامه ریزی و اهمیت دادن در تدوین و  اجرای دقیق برنامه های درسی آموزش بهداشت  بایستی به روش های گردش علمی و فعالیتهای خارج از کلاس  مورد توجه قرار بگیرد .