فضیلت گرائی و کارکرد دین

مساله‌ایی که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته می‌شود، بررسی تبیین کارکرد دین بر اساس فضیلت گرایی است. توضیح مطلب اینکه یکی از مسایلی که دین‌شناسان با آن مواجه هستند؛ این است که با وجود مخالفت هایی که با دین صورت می‌گیرد، چرا انسان‌ها به آن گرایش دارند، و اینکه دین چه نقش و کارکردی برای انسان دارد؟ در تبیین این مساله رویکردهای مختلفی ارایه شده است، یکی از رویکردهایی که دوباره مورد توجه قرار گرفته شده است، رویکرد فضیلت‌گرایی می‌باشد. این رویکرد در حوزه‌های مطالعاتی مانند فلسفه علم، معرفت‌شناسی، اخلاق و فلسفه ‌دین کاربرد پیدا کرده است، و برخی از صاحب‌نظران این رشته‌ها، بر مبنای فضیلت‌گرایی، مسایلی را که در این حوزه‌های مطالعاتی مطرح است،  بر این اساس مورد بررسی قرار داده‌اند. در این رویکرد به ویژگی ها، خصوصیات، توانایی ها و استعداد شخصی افراد توجه می‌شود. بر اساس این رویکرد فضایل به دو قسم تقسیم می‌شود: یکی فضایل عقلانی، و دیگری فضایل هنجاری و اخلاقی. با توجه به اینکه در آموزه‌های دینی نیز به این فضایل اشاره شده است، به نظر می‌رسد بر اساس این رویکرد می‌توان بر مبنای «استنباط از راه بهترین تبیین»، کارکرد دین را نیز تبیین کرد.  از این‌رو در این مقاله سعی شده است بعد از بیان اجمالی این رویکرد، مساله کارکرد دین بر این اساس مورد بررسی و تببین قرار گرفته شود.