مقایسه عملکرد عضلات منتخب لوکال و گلوبال ناحیه ثبات مرکزی و تغییرات مرکز فشار حین راه رفتن با تاکید بر تیپ بدنی

با توجه به اینکه عملکرد عضلات تحت تاثیر ویژگی‌های فردی از جمله تیپ‌ بدنی قرار می‌گیرد، هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه عملکرد عضلات منتخب لوکال و گلوبال ناحیه ثبات مرکزی و تغییرات مرکز فشار حین راه‌ رفتن مردان جوان با تاکید بر تیپ‌ بدنی بود.

مواد و روش‌ها:

30 مرد جوان با میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن به ترتیب در سه گروه آندومورف با 2/5±26/1 سال، قد 4/6±185/5 سانتی‌متر و وزن 8/6±99/1 کیلوگرم، مزومورف با 2/7±26/3 سال، قد 8/3±179/8 سانتی‌متر و وزن 8/2±84/2 کیلوگرم و اکتومورف با 2/7±24/3 سال، قد 0/6±183/4 سانتی‌متر و وزن 4/9±63/2 کیلوگرم به عنوان آزمودنی در پژوهش حاضر شرکت کردند. عملکرد عضلات لوکال و گلوبال ناحیه ثبات مرکزی با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی مدل مایون سوییس و اطلاعات مربوط به متغیر مرکز فشار با استفاده از دو صفحه نیرو، در حین راه ‌رفتن ثبت شد. برای مقایسه عملکرد عضلات (شاخص‌های RMS و مدت زمان فعالیت) و تغییرات مرکز فشار حین راه ‌رفتن در سه تیپ‌ بدنی، از روش آنالیز واریانس با آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0≤p استفاده شد.

یافته‌ها:

نتایج تفاوت معنا‌داری در RMS عضلات گلوبال مورب داخلی و خارجی شکم را نشان داد. درصد RMS برای تیپ‌ بدنی آندومورف در تمام عضلات لوکال و گلوبال بیشتر از تیپ‌ بدنی مزومورف و اکتومورف حین راه ‌رفتن بود. ضمن اینکه در رابطه با مدت زمان فعالیت الکتریکی در عضلات لوکال چندسر و طویل پشتی و عضله گلوبال مورب داخلی در سه تیپ ‌بدنی حین راه ‌رفتن تفاوت معنا‌دار مشاهده شد و همچنین مدت زمان فعالیت در سه عضله چندسر، طویل پشتی و مورب داخلی در افراد با تیپ ‌بدنی آندومورف بیشتر بود. تغییرات مرکز فشار نیز برای تیپ‌ بدنی آندومورف بیشتر بود، اما تفاوت معنا‌داری بین تیپ‌های بدنی مشاهده نشد.

نتیجه ‌گیری:

با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان مدعی شد که تیپ ‌بدنی بر الگوی عملکرد عضلات لوکال و گلوبال ناحیه ثبات مرکزی و تغییرات مرکز فشار حین راه ‌رفتن تاثیر می‌گذارد.