اثربخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر صمیمیت جنسی و دلزدگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی

آمار موجود در چند سال اخیر گویای این امر است که یکی از دلایل مراجعه زوجین به مراکز مشاوره خصوص شکست در برقراری ارتباط می باشد که در نهایت با علایمی چون؛ دلزدگی زناشویی را در از پا افتادگی های روانی و عاطفی و... خود را نمایان می کند لذا هدف از انجام این پژوهش  اثربخشی زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر صمیمیت جنسی و دلزدگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی بود.

روش پژوهش:

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس ‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره پویش  شهر سنندج در6 ماهه اول سال 1398 بودند. نمونه پژوهش شامل 20 زوج از این افراد بود که ابتدا به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20نفر) و گروه کنترل (20نفر). انتخاب شدند و برای کسب اطلاعات در راستای تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد؛ صمیمیت جنسی و دلزدگی زناشویی استفاده شد و بر مبنای اطلاعات کسب شده از آنان در طی 10 جلسه (90 دقیقه ای) به صورت هفتگی یک جلسه در طی دو ماه، آموزش زوج درمانی رفتاری تلفیقی دریافت کردند و برای گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت و در تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس یکراهه و چندراهه استفاده شد.