پیش بینی اثربخشی تدریس معلمان با توجه به بهزیستی عاطفی و مولفه های سکوت سازمانی

تدریس اثربخش به معنای دستیابی به اهداف، با عوامل روانشناختی و سازمانی بسیاری تبیین می شود به همین دلیل بررسی مولفه های پیش بینی کننده آن ضروری است.

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اثربخشی تدریس معلمان با توجه به بهزیستی عاطفی و مولفه های سکوت سازمانی بود.

پژوهش حاضر جزو تحقیقات پیمایشی- توصیفی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر بانه در سال تحصیلی 96-1395 بود که تعداد این افراد برابر با 832 نفر بود. از جامعه مذکور با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 263 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه سکوت سازمانی، اثربخشی تدریس معلمان و پرسشنامه بهزیستی عاطفی مربوط به شغل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 25 نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری تحلیل رگرسیون تک متغیره و چند متغیره انجام شد.

یافته ها نشان داد که بهزیستی عاطفی با بتای 275/0 و مولفه سکوت نوع دوستانه با بتای 232/0 به صورت مثبت و معنی داری در سطح 00/0 اثربخشی معلمان را پیش بینی می کنند. بهزیستی عاطفی در گروه زنان (بتای 0/237 در سطح 0/05) و مردان (بتای 0/279 در سطح 0/01) معنی دار بوده اند. همچنین سکوت تدافعی فقط در گروه زنان با بتای 239/0- در سطح 0/05 معنی دار بود. سکوت مطیع (بتای 203/0- در سطح 0/05) و نوع دوستانه (بتای 314/0 در سطح0/01) در گروه مردان معنی دار بود؛ اما در گروه زنان معنی دار نبوده اند.

بهزیستی عاطفی و سکوت سازمانی معلمان جهت ارتقاء اثربخشی تدریس باید مورد توجه قرار گیرد.