ارائه مدل علی در تبیین رابطه بین ویژگیهای شخصیتی با رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر بخشودگی

روابط بین زوجین ‌‌نقش کلیدی در ابعاد مختلف زندگی آن‌ها داشته، ‌‌بر شیوه زندگی آن‌ها تاثیرگذار بوده و مبنای رضایت زناشویی  زوجین قرار می‌گیرد. هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی با رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر بخشودگی بود.

روش پژوهش:

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام معلمان زن و مرد متاهل شاغل در مدارس متوسطه اول و دوم منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 4080 نفر بود که به روش نمونه برداری تصادفی تعداد 28 مدرسه و در نهایت از بین آن ها 304 نفر براساس پیشنهاد کلاین (2016) از معلمان داوطلب انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه پنج عاملی نیو کاستا و مک کری (1989)؛ پرسشنامه بخشش در خانواده پولارد، اندرسون، اندرسون و جنینگز (1998) و مقیاس زناشویی انریچ ساخته اولسون، فورنیر و دروچمن (1983) استفاده شد. پس از حذف 10 پرسشنامه مخدوش و 3 داده پرت، جهت تحلیل داده ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد ضریب مسیر غیرمستقیم ویژگی های وظیفه‌شناسی (01/0>p، 065/0=β) و توافق پذیری (01/0>p، 184/0=β) شخصیت با رضایت زناشویی مثبت و ضریب مسیر غیرمستقیم بین ویژگی روان‌رنجورخویی شخصیت و رضایت زناشویی (01/0>p، 071/0-=β) منفی و در سطح 01/0 معنادار بود.

با تمرکز بر افزایش بخشودگی میان زوجین در زوج درمانی می توان رضایت زناشویی زوجین ناسازگار و متعارض را افزایش و تظاهرات شخصیتی منفی و پیامدهای نارضایتی زناشویی نظیر طلاق عاطفی و طلاق واقعی را کاهش داد و بدین ترتیب به خانواده ای با کارکرد سالم دست یافت.