مقایسه اثر تمرینات مقاومتی هم طول و کوتاه شونده بر تعادل پویا و عملکردی و ماندگاری تمرینات بر تعادل عملکردی زنان سالمند

یکی از مشکلات سالمندان کاهش تعادل و افزایش نوسانات قامتی است. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی هم طول و کوتاه شونده بر تعادل پویا و تعادل عملکردی در زنان سالمند بود.

30 زن سالمند (7/5±1/66) به طور داوطلبانه انتخاب شدند و به سه گروه همگن هم طول، کوتاه شونده و کنترل تقسیم شدند. تعادل پویا با استفاده از دستگاه بایودکس و تعادل عملکردی نیز با آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار اندازه گیری شدند. تمرینات مقاومتی به تفکیک گروه هم طول و کوتاه شونده به مدت 18 جلسه (40 دقیقه ای، سه جلسه در هفته) اجرا شدند. شرکت کنندگان قبل، بعد، یک و دو ماه پس از تمرین آزمون شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب استفاده شد.

تمرین مقاومتی هم طول و کوتاه شونده، تاثیر معناداری بر بهبود تعادل پویا (001/0=P) و تعادل عملکردی (001/0=P) زنان سالمند داشت. تاثیر تمرینات هم طول بر تعادل پویا، بیشتر از تمرینات کوتاه شونده بود. در مقابل تاثیر تمرینات کوتاه شونده بر تعادل عملکردی بیشتر از تمرینات هم طول بود. تمرینات، تاثیر ماندگار معنی داری بر تعادل عملکردی داشت (001/0=P).

تمرینات مقاومتی هم طول و کوتاه شونده بر تعادل تاثیر مثبتی داشت. این تاثیر تا 2 ماه بعد از پایان تمرینات همچنان بر تعادل عملکردی حفظ شده بود.