پیوند کنش اقتصادی و هویت دینی قومی صابئین: مورد زرگران و میناکاران صابئی در اهواز

وجود فرهنگ ها و اقوام  و ادیان گوناگون از جمله مسایلی است که به کشور ما ایران، ساختار ویژه ای بخشیده است. پیروان آیین صابیین مندایی یکی از مغفول مانده ترین اقلیت های دینی و قومی است که در استان خوزستان و به خصوص در شهر اهواز زندگی می کنند. میناکاری روی طلا و نقره از مشاغل سنتی منداییان است که امروزه صابیین با آن شناخته می شوند. این مقاله با هدف توصیف و تفسیر روی آوری صابیین مندایی اهواز به عنوان یک اقلیت قومی دینی به حرفه زرگری و میناکاری روی طلا و نقره و استمرار آن تا به امروز است. مطالعه در زمره پژوهش های کیفی است و با رویکرد قوم نگارانه انجام شده و  برای گردآوری داده ها از ابزار مشاهده و  مصاحبه نیمه ساخت یافته استفاده شده است.  برای تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل مضمونی بهره گرفته شده است. بر اساس یافته های تحقیق، پیوند وثیقی بین حرفه و شغل صابیین  و هویت دینی قومی آنان وجود دارد و همین امر سبب تداوم حرفه زرگری و میناکاری بر روی طلا و نقره در بین  آنان شده است. همچنین یافته های این تحقیق نشان می دهد صابیین مندایی با اشتغال به  حرفه  زرگری و میناکاری و با استفاده از زبان تصویر یا نقر نقوش بر فلزات و به ویژه فلزات گران بهای طلا و نقره به بیان اعتقادات دینی و سرگذشت تاریخی خود به مردمان سرزمین هایی که در آن زندگی می کنند، پرداخته اند، و  از آن به عنوان ابزاری برای «هویت یابی قومی و دینی» خود استفاده می کنند.