بررسی تاثیر شاخص های سرمایه فکری و عدم تقارن اطلاعاتی بر بازده پرتفوی سهام: رشدی یا ارزشی؟

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شاخص های سرمایه فکری و عدم تقارن اطلاعاتی بر بازده سهام رشدی و ارزشی به صورت تجربی بوده است. سرمایه فکری با استفاده از سه معیار سرمایه انسانی، کارایی سرمایه ساختاری و کارایی سرمایه بهره وری مورد سنجش قرار گرفته است و تفکیک سهام به رشدی و ارزشی با استفاده از نسبت pe و نرخ رشد دارایی ها انجام شده است. همچنین، اندازه شرکت، نسبت اهرمی به عنوان متغیرهای کنترلی، وارد الگوی پژوهش شدند. نمونه پژوهش، مشتمل بر 78 شرکت‏ در بازه زمانی سال‏های 1390 الی 1396 است. نتایج به دست‏ آمده با استفاده از رگرسیون داده های ترکیبی حاکی از آن است که از بین شاخص های سرمایه فکری، شاخص سرمایه انسانی تاثیر مثبت و معنادار، کارایی ساختاری تاثیر منفی و معنادار و کارایی بهره وری تاثیر منفی و معناداری با بازده پرتفوی سهام رشدی براساس pe داشته اند همچنین نسبت سرمایه انسانی تاثیر منفی و معنادار، کارایی ساختاری تاثیر مثبت و معنادار و کارایی سرمایه بهره وری تاثیر منفی و معنادار با بازده پرتفوی ارزشی بر اساس نسبت pe داشته اند. آزمون فرضیه دوم هم نشان داد که سرمایه انسانی و کارایی سرمایه بهره وری در هر دو پرتفوی رشدی و ارزشی سهام بر اساس رشد دارایی ها تاثیر منفی و معناداری بر بازده سهام داشته اند اما کارایی ساختاری تاثیری بی معنی در هر دو پرتفوی رشدی و ارزشی بر بازده سهام داشته است عدم تقارن اطلاعاتی در هر دو پرتفوی رشدی و ارزشی بر اساس نسبت pe و رشد دارایی ها تاثیر مثبت و معناداری بر بازده داشته است.