ارتباط حمایت اجتماعی با سندرم آشیانه خالی در زنان میانسال شهرستان اهواز

حمایت اجتماعی ارتباط قوی با افسردگی دارد. افراد با سندرم آشیانه خالی که به تنهایی زندگی می کنند کیفیت زندگی پایین تر و ارتباط اجتماعی ضعیف تری دارند. فقدان حمایت اجتماعی قوی ممکن است باعث کاهش احساس مثبت و کاهش سلامت روانی شود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی ارتباط حمایت اجتماعی با سندرم آشیانه خالی در زنان میانسال شهرستان اهواز سال 1399انجام شده است.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی به روش مقطعی بود. نمونه ها به تعداد 600 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده طی شش ماه اول سال 1399 انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه احساس تنهایی یوکلا، پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، جمع آوری گردید. داده ها با روش های آماری کای اسکویر، آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

فراوانی سندرم آشیانه خالی 40 درصد محاسبه گردید. میانگین سنی افراد در گروه با سندرم آشیانه خالی 58-48 سال و در گروه بدون سندرم آشیانه خالی 63-55 سال بود. نتایج ارتباط معناداری بین سندرم آشیانه خالی با حمایت اجتماعی (0001/0P-Value<) نشان داد.

سندرم آشیانه خالی در جامعه مورد بررسی شیوع بالایی دارد و با توجه به ارتباط آن با حمایت اجتماعی می توان از برنامه هایی با محوریت حمایت اجتماعی برای پیشگیری و درمان این سندرم استفاده کرد.