تعیین مناطق آسیب پذیر آبخوان دشت عجب شیر با استفاده از بهینه سازی روش دراستیک با الگوریتم ژنتیک و منطق فازی

در دهه ‏های اخیر، رشد روز افزون جمعیت و توسعه تکنولوژی و به تبع آن، فعالیت‏های شدید کشاورزی و صنعتی منابع آب زیرزمینی را در معرض انواع آلاینده ‏های ناشی از آنها قرار داده است. دشت عجب‏ شیر واقع در جنوب غربی استان آذربایجان شرقی و جنوب شرقی دریاچه ارومیه، یکی از مناطقی است که با آلودگی آب زیرزمینی مواجه شده است و نیاز مبرم به بررسی‏های کیفی دارد. به همین منظور، در تحقیق حاضر، ابتدا از روش دراستیک معمولی برای بررسی پتانسیل آلودگی دشت عجب‏شیر به نیترات استفاده شد. سپس، با استفاده از روش‏های الگوریتم ژنتیک و منطق فازی (ساجنو) فرایند بهینه‏ سازی صورت گرفت. مقدار شاخص در روش دراستیک معمولی از 87 تا 145، همچنین مقادیر شاخص دراستیک با در نظر گرفتن وزن‏های الگوریتم ژنتیک و بهینه سازی با منطق فازی به ترتیب 47 تا 74 و 01/0 تا 6/0به‏ دست ‏آمد که مطابق تقسیم بندی آلر دراستیک معمولی در محدوده ‏های کم، کم تا متوسط و متوسط تا زیاد، قرار گرفته است که در آن منطقه‏ای از شمال دشت و شمال شهر عجب‏شیر دارای شاخص آسیب‏ پذیری متوسط تا زیاد بودند. همچنین، دراستیک بهینه شده با الگوریتم ژنتیک و منطق فازی به علت کمتر بودن مقادیر شاخص از 79 در محدوده بدون خطر از نظر پتانسیل آلودگی قرار دارند. ضریب همبستگی دراستیک معمولی، روش الگوریتم ژنتیک و روش منطق فازی با غلظت نیترات به ترتیب 273/0، 57/0 و 796/0 حاصل شد. بنابراین، نتایج برتری روش منطق فازی نسبت به سایر روش‏ها را نشان می‏دهد.