اثرات نانوذرات اکسید روی بر بیان ژن های انتقال دهنده روی 1-4 در سل لاین هیپوکامپ موش های صحرایی نر

 عنصر روی نقش مهمی در کارکرد ارگان‌‌های حیاتی، به ویژه سیستم عصبی مرکزی ایفا می‌‌نماید. اختلال در هموستازی روی موجب ایجاد و پیشرفت بیماری‌‌های سیستم عصبی نظیر آلزایمر، افسردگی، اختلال در یادگیری و استرس می‌‌گردد. هموستازی روی در بدن توسط پروتئین‌‌های ZnT و ZIP صورت می‌‌پذیرد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر نانوذرات اکسید روی در بیان ژن‌‌های انتقال‌دهنده روی 1-4 موسوم به Znt1،Znt2، Znt3 و Znt4در سلول‌‌های هیپوکامپ به عنوان یکی از بافت‌‌هایی که تراکم بالایی از روی را در خود جای داده، می‌‌باشد.

 ابتدا پاساژ سلولی رده سلولی هیپوکامپ انجام شد، سپس تست MTT assay برای نانوذره اکسید روی صورت گرفت. در مرحله بعد استخراج RNA و سنتز CDNA انجام شده و جهت اطمینان از خلوص نمونه RNA از اسپکتروفتومتر نانودراپ استفاده گردید و پرایمرهای اختصاصی و مناسب ژن‌‌های مورد نظر طراحی و سنتز شد. سپس با استفاده از Real-Time PCR تغییرات بیان ژن‌‌های Znt1، Znt2، Znt3 و Znt4 بررسی گردید.

یافته‌‌ها: 

غلظت‌‌های 10 و 20 μg/mL از نانوذره اکسید روی ضمن ایجاد کم‌ترین سیتوتوکسیتی، موجب افزایش بیان معنادار هر چهار ژن Znt1،Znt2، Znt3 و Znt4 در رده سلولی هیپوکامپ موش صحرایی گردید.

نتیجه‌گیری: 

نانوذره اکسید روی می‌‌تواند با افزایش بیان ژن‌‌های انتقال‌دهنده روی Znt1،Znt2، Znt3 و Znt4 در درمان بیماری‌‌های ناشی از اختلال هموستازی روی نظیر آلزایمر، افسردگی، اختلال در یادگیری و استرس مورد بررسی داروشناسی قرار گیرد.