بررسی آزمایشگاهی عملکرد مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (SMA) برای استفاده در روسازی سطوح پروازی

هدف از طراحی روسازی راه ها و فرودگاه ها فراهم آوردن یک ترکیب سازه ای بر روی مسیر حرکت جهت انتقال ترافیک عبوری به صورت ایمن ، یکنواخت و کارآمد می باشد و با افزایش روز افزون بار ترافیکی و میل به حمل بار بیشتر و در نتیجه ازدیاد بار وارده بر محورها و رویه آسفالتی، ضرورت طرح و اجرای لایه های آسفالتی مقاوم تر در برابر خرابی های مختلف از جمله حساسیت رطوبتی و پدیده شیارشدگی (به عنوان پدیده ای رایج در خرابی لایه آسفالتی) قابل تامل است. در این تحقیق تاثیر افزودنی هایی از SBS  (%3و5 %) و  Lucobite (3% و 5%) بر عملکرد مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (SMA) مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت.آزمایشات مقاومت مارشال، مقاومت کششی غیرمستقیم، مدول برجهندگی، آزمایش حساسیت رطوبتی (با انجام آزمایش کشش غیرمستقیم و مدول برجهندگی در دو حالت خشک و مرطوب و آزمایش جوشان تگزاس) خزش دینامیکی و شیار جای چرخ هامبورگ به منظور تحقیق در رفتار مخلوط های SMA انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش افزودنی های پلیمری، درجه نفوذ کاهش و نقطه نرمی افزایش یافت. بررسی نتایج آزمایشات و پردازش تصویر عکس های آزمایش آب جوشان نشان داد افزودنی های پلیمری سبب بهبود مقاومت مخلوط در برابر رطوبت گردیده است. نتایج آزمایش خزش دینامیکی نشان می دهد که با افزایش افزودنی های پلیمری مقاومت شیارشدگی نمونه ها افزایش می یابد. به طوریکه نمونه های حاوی افزودنی 5% SBS دارای بالاترین مقاومت در برابر شیارشدگی می باشد. همچنین نتایج آزمایش شیار جای چرخ نیز نشان می دهد که با افزایش افزودنی های پلیمری مقاومت شیارشدگی نمونه ها افزایش می یابد.