بررسی تاثیر رطوبت و دمای خاک بر زیست پالایی نفت خام توسط باکتری سودوموناس پوتیدا

پالایش زیستی روشی است که در آن از توانایی ریزجانداران جهت افزایش میزان و سرعت تجزیه آلاینده ها و درنتیجه کاهش آلودگی های محیط زیست استفاده می گردد. رطوبت و دما از عوامل محیطی اصلی تاثیرگذار بر رشد و فعالیت ریزجانداران و بالطبع بر کارآیی تجزیه زیستی آلاینده های آلی می باشند.

به منظور بررسی تاثیر این دو فاکتور یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل؛ رطوبت در سه سطح (30%، 55% و 80% ظرفیت مزرعه)، دما در سه سطح (25، 30 و 35 درجه سانتی گراد) و تلقیح با باکتری در دو سطح (تلقیح شده با باکتری سودوموناس پوتیدا و بدون تلقیح با باکتری) بودند.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بیش ترین میزان تجزیه زیستی نفت خام در تیمار دارای شرایط رطوبت 55% ظرفیت مزرعه، دمای 30 درجه سانتی گراد و تلقیح با سودوموناس پوتیدا مشاهده شد که معادل 8/92% و کم ترین تجزیه در تیمار رطوبت 30% ظرفیت مزرعه، دمای 30 درجه سانتی گراد و بدون تلقیح با باکتری معادل 3/42% بود.

این نتایج نشان می دهد که بهینه سازی عوامل محیطی در زیست پالایی می تواند سبب افزایش کارآیی پالایش تا 5/50 % شود.