ارزیابی الگوی مدیریت استعداد با تاکید بر فرآیندهای استعدادیابی و استعدادپروری

هدف از این پژوهش، ارایه الگوی مدیریت استعداد بر اساس فرآیندهای استعدادیابی و استعدادپروری می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها کمی از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان واحد منابع انسانی شرکت خودروسازی سایپا به تعداد 260 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ، تعداد 155 نفر از آنان انتخاب شدند. به منظور تحقق اهداف تحقیق، ابتدا ادبیات موجود درباره موضوع مورد بحث بررسی قرارگرفته است و بدون این که نظریه خاصی مبنای کار قرار داده شود، بامطالعه و تلفیق مدل های موجود در زمینه مدیریت استعداد از یک سو و انتخاب که بیش تر پژوهشگران به آن ها اشاره داشته اند، از سوی دیگر ، الگوی مدیریت استعداد انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته شامل 40 سوال بسته پاسخ استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید دانشگاهی بررسی و مورد تایید قرار گرفته و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 5/94% محاسبه شده است. پس از جمع آوری و تلخیص، داده‏های کمی از طریق تکنیک مدل یابی معادله ساختاری و با کمک نرم افزار آماری لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل یافته ها نشان می دهد که دو فرایند استعدادپروری و استعدادیابی می تواند مدیریت استعداد را مورد تبیین قرار دهد. مولفه های جلب مشارکت استعدادها، آموزش و بهسازی استعدادها و توسعه روابط استعداد به ترتیب بیشترین تاثیر را بر فرایند استعدادپروری دارد و از سوی دیگر انتخاب استعدادها، استقرار و به کارگماری استعدادها، جذب و کسب استعدادها به ترتیب بیشتر تاثیر را بر فرایند استعدادیابی دارد.