طراحی و سنتز ونکومایسین لیپوزومال و بررسی اثرات ضدباکتریایی آن بر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‎سیلین (MRSA)

لیپوزوم ها به عنوان نانوحامل، سیستم پیشرفته‎ای را در حمل مولکول‎های زیستی مثل ادجوانت واکسن‎ها و داروهای ضدسرطانی، مواد ضدقارچی و مواد ضددرد ایجاد کرده اند. در این تحقیق ونکومایسین لیپوزومال تهیه و اثر ضدمیکروبی آن بر استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‏سیلین بررسی شد که یکی از عفونت‏های مهم بیمارستانی محسوب می‎شود.

در این پژوهش لیپوزوم‎ها با استفاده از روش آب‎افزایی و آب‎گرفتگی تهیه شدند. مورفولوژی سطحی آن‏ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی SEM، سایز توسط DLS، پتانسیل زتا، پایداری لیپوزوم ها و میزان بارگیری دارو اندازه گیری شد. اثرات ضدمیکروبی به روش دیسک دیفیوژن و MIC به روش میکرودایلوشن انجام و نتایج با فرم اصلی دارو مقایسه شد.

ونکومایسین لیپوزومال در سنتزهای متعددی با نسبت DSPC:DCP;Cholestrol انجام شد که نسبت 7:2:1 بهترین نتیجه را نشان داد که سایز آن با دستگاه DLS 154 نانومتر و در SEM 100 نانومتر و با پراکندگی یکسان و یکنواخت گزارش شد. میزان بارگیری دارو 6/61 درصد و پایداری لیپوزوم ها 30 روز بوده است. میانگین قطر هاله‏ های عدم رشد در نمونه ها 44/19 میلی متر در فرم آزاد و 7/22 میلی متر در فرم لیپوزومال بوده است. میزان MIC برای فرم آزاد 1/2 میلی گرم بر میلی لیتر و برای فرم لیپوزومال 4/27 میلی گرم بر میلی لیتر بوده است.

نتایج نشان داد فرم لیپوزومال ونکومایسین تا 30 روز پایداری داشته و اثرات ضدمیکروبی آن نتایج مناسب تری را نسبت به فرم آزاد ونکومایسین در برابر MRSAهای جداسازی شده از بیمارستان نشان داده است.