اثربخشی مصرف ویتامین D همراه با تمرینات پیلاتس بر وضعیت ویتامین D و مقاومت انسولینی در مردان دارای اضافه وزن. یک مطالعه کارآزمایی بالینی

نقص ویتامینD یک مشکل رایج است که با خطر سندرم متابولیک و بیماری های قلبی عروقی همراه است. اما ویتامین D اثرات مثبتی بر ترشح انسولین دارد. هدف مطالعه بررسی اثربخشی مصرف ویتامین D و تمرینات پیلاتس بر وضعیت ویتامین D و مقاومت انسولینی در مردان دارای اضافه وزن بود.

این مطالعه نیمه تجربی بر روی 50 مرد دارای اضافه وزن (45-55 سال) انجام شد. آزمودنیها به صورت  دردسترس انتخاب و سپس بطور تصادفی به گروه های تمرین، تمرین+ویتامین D (ترکیبی) ، ویتامین D و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین و ترکیبی، 8 هفته تمرین ورزشی (شدت 50% -70 % ضربان قلب ذخیره) انجام دادند. گروه های ویتامینD و ترکیبی، 50000 واحد ویتامینD یکبار در هفته دریافت نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای tزوجی، آنوا یکطرفه و کروسکال والیس انجام شد (05/0>P).

60% و 40% از آزمودنیها به ترتیب دارای نقص و سطوح ناکافی ویتامین D بودند.8 هفته تمرین پیلاتس، مصرف ویتامینD و مداخله ترکیبی با افزایش سطوح 25-هیدرکسی ویتامین D، کاهش گلوگز ناشتا، انسولین و مقاومت انسولینی همراه بود. اما تاثیر مداخله های ترکیبی و مصرف ویتامین D بر افزایش سطوح 25-هیدرکسی ویتامینD نسبت به تمرین پیلاتس بیشتر بود. همچنین مداخله ترکیبی با کاهش بیشتر سطوح انسولین و مقاومت انسولینی در مقایسه با مصرف  مکمل ویتامینDهمراه بود (05/0>P).

مصرف ویتامین D، تمرین پیلاتس و ترکیبی از این مداخله ها می توانند منجربه بهبود وضعیت ویتامینD و گلایسمیک در افراد دارای اضافه وزن با سطوح پایین ویتامینD شوند. بنابراین حفظ وضعیت نرمال ویتامینD به توسعه سلامتی افراد دارای اضافه وزن کمک میکند.