اعتباریابی نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2

هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 بود. به این منظور، 250 مربی مرد و زن در سه سطح مهارتی و در 10 رشته ورزشی (تیمی و انفرادی) به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 را تکمیل کردند. از روش باز ترجمه به منظور بررسی صحت ترجمه استفاده شد. جهت تعیین روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی و جهت بررسی همسانی درونی مقیاس ، از ضریب آلفای کرونباخ و جهت بررسی پایایی زمانی از ضریب همبستگی درون طبقه‎ای استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده برازش مطلوب مدل مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 بود. به طوری که شاخص های برازندگی (RMSEA، 055/0؛ CFI، 95/0 و TLI، 94/0)، همسانی درونی (انگیزش 85/0، راهبردهای بازی 85/0، تکنیک های آموزشی 85/0، پرورش شخصیت 85/0، وضعیت جسمانی 86/0 و کل مقیاس 86/0) و پایایی زمانی (انگیزش 81/0، راهبردهای بازی 79/0، تکنیک های آموزشی 79/0، پرورش شخصیت 83/0، وضعیت جسمانی 78/0 و کل مقیاس 79/0) بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 می باشد. یافته‎های پژوهش حاضر نشان می‎دهد که نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. بنابراین نسخه فارسی مقیاس خودکارآمدی مربیگری-2 می‎تواند به عنوان یک ابزار مناسب جهت مطالعه و ارزیابی خودکارآمدی مربیان ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.