نقش ورزش بر میزان جرم و جنایات در ایران (1374-1391)

مطالعه تحقیقات مختلف در زمینه ورزش، نشان دهنده آن است که ورزش و فعالیت بدنی یک از عوامل بسیار مهمی است که قابلیت تاثیرگذاری بر جرم و جنایات را دارا می باشد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ورزش بر میزان جرم و جنایات در ایران طی سال های 1391 - 1374 می باشد.

روش شناسی:

به منظور تامین هدف پژوهش، از روش اقتصادسنجی و مدل حداقل مربعات معمولی (OLS) و نرم افزار Eviews (8) استفاده شده است. داده های مورد نیاز این پژوهش از وزارت ورزش و جوانان، سالنامه های آماری موجود در درگاه ملی آمار، داده های موجود در درگاه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و سازمان ثبت احوال کشور استخراج شده است.

یافته ها:

نتایج تخمین مدل، نشان داد مخارج ورزشی دولت و خانوار اثری منفی و معنی دار با ضریب (278953/0-) بر میزان انواع سرقت ها داشته است که با توجه به لگاریتمی بودن الگو، این نتیجه بدین معناست که 1 درصد افزایش در هزینه های ورزشی دولت و خانوار با فرض ثابت بودن سایر متغیرهای کنترلی، برابر است با 28/0- درصد کاهش در میزان انواع سرقت ها، همچنین مخارج ورزشی دولت و خانوار اثری منفی و معنی دار با ضریب (414676/9-) بر میزان انواع جرایم و سرقت ها داشته است که با توجه به شکل اولیه سری ها (داده ها) در الگو، این نتیجه بدین معناست که 1 واحد افزایش در هزینه های ورزشی دولت و خانوار با فرض ثابت بودن سایر متغیرهای کنترلی، برابر است با 41/9- واحد کاهش در میزان انواع جرایم و سرقت ها.

بحث و نتیجه گیری:

به طور کلی نتایج نشان دهنده آن است که افزایش مخارج ورزشی دولت و خانوار موجب کاهش میزان جرایم در کشور می شود.