مدل سازی سوانح بالگرد با رویکرد مبتنی بر حالت با استفاده از یادگیری ماشینی

اکنون تلاش های تحقیقاتی بسیاری برای درک دلایل وقوع سوانح هوایی انجام شده است. درحالی که در برخی از مطالعات، بینش های مفیدی پیرامون سوانح ارایه شده است، اما اگر به آن ها از دید مبتنی بر رویداد نگاه گردد این گزارشات درک صحیحی از سوانح را ارایه نمی دهند. سوانح هوایی در ایران به ویژه در دو دهه اخیر کاهش معنی داری را در تعداد سوانح و یا تلفات ناشی از آن ها نشان نمی دهد؛ از همین رو در این پژوهش به مهم ترین دلایل عمده ی وقوع سوانح هوایی بالگرد در کشورمان، ایران، پرداخته شده است. به این منظور در ابتدا، با استفاده از نرم افزار استاتیستیکا، حالت ها و عواملی که احتمالا با سوانح مرگبار و غیرمرگبار مرتبط هستند شناسایی می شوند؛ در این نرم افزار به طور خودکار حالت ها، نشانه ها و کدهای اطلاعات مربوط به سوانح در یک پایگاه داده شناسایی شده و اطلاعات به صورت خودکار طبقه بندی می شود. مدل تولید شده توسط این نرم افزار، برای 6200 سانحه بالگرد که در بین سال های 1982 تا 2020 رخ داده است، اعمال شده است. برای درک بهتر دلایل وقوع سوانح، یک رویکرد مبتنی بر حالت برای بررسی شکاف های منطقی موجود یا موارد نادیده گرفته شده ارایه گردیده و سوابقی که به طور بالقوه پر از اشتباهات است مورد بررسی قرار می گیرد. هم چنین روش هستی شناسی سوانح هوایی و مدل سازی مبتنی بر حالت با ابزار یادگیری ماشین که روشی نوین در این حوزه بوده برای دستیابی به نتایج مطلوب تر بکار گرفته شده است.