پیوستگی چندشکلی rs1800955 ژن DRD4 و استعداد ابتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در بین کودکان منطقه شمال غرب ایران: یک مطالعه مورد-شاهدی

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) شایع‌ترین اختلال روانی در میان کودکان است که وراثت‌پذیری بالایی دارد و حدود 3 تا 7 درصد کودکان در سراسر جهان را درگیر می‌کند. این اختلال با نشانه‌هایی همچون سطوح بالا و نامناسب فعالیت فیزیکی، رفتارهای تکانشی و نقص توجه شناخته می‌شود. بسیاری از مطالعات ارتباط میان مسیرهای دوپامینرژیک و اختلال مذکور را گزارش کرده‌اند و ژن گیرنده‌ی دوپامین D4 (DRD4) و واریانت های آن به‌عنوان یکی از کاندیدهای اصلی در مطالعه‌ی این بیماری شناخته ‌شده‌اند. در مطالعه حاضر پیوستگی ژنتیکی میان چندشکلی rs1800955 ژن DRD4 و اختلال نقص توجه/بیش فعالی در کودکان شمال غرب ایران مورد بررسی‌ قرار گرفت.

افراد مورد بررسی در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، شامل 200 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و 157 کودک شاهد در دامنه سنی 6 تا 12 ساله بودند. کودکان مبتلا از طریق متن بازنگری شده‌ی پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری ناهنجاری‌های روانی و آزمون کانرز تشخیص داده شدند و ژنوتیپ آنها با استفاده از روش PCR-RFLP بررسی گردید.

یافته‌ ها:

 فراوانی ژنوتیپ‌های CC، CT، TT در گروه بیمار به ترتیب 48 (%24)، 137 (5/68 %) و 15 (5/7 %) و در گروه شاهد به ترتیب 50 (85/31 %)، 100 (69/63 %) و 7 (46/4 %) محاسبه شد و بر اساس نتایج، تفاوت معناداری بین گروه‌های شاهد و بیمار مشاهده نگردید (p>0.05).

نتیجه‌گیری:

 بر اساس نتایج، بین چندشکلی rs1800955 ژن DRD4 و اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در کودکان شمال غرب ایران همراهی معنی داری وجود نداشت.