مفهوم، جایگاه و ضرورت رویکرد مدرسه در خانه در نظام آموزشی ایران: پژوهش کیفی

در نظام آموزشی ایران، «مدرسه در خانه» مراحل ابتدایی خود را پشت سر می گذارد. در حال حاضر ابعاد استفاده از این رویکرد ابهامات بسیار دارد، از این رو در این مقاله، مفهوم و جایگاه مدرسه در خانه و ضرورت آن در نظام آموزشی ایران بررسی شده است. در این پژوهش موضوعات فوق طی سالهای 2018- 1976 در اسناد خارجی و 1396-1370 در آثار داخلی بررسی شده است. برای دستیابی به این تبیین، با استفاده از روش سنتزپژوهی، تعداد 98 پژوهش با روشی نظام مند انتخاب، واکاوی محتوایی و دسته بندی شدند. پس از آن ترکیبی از یافته ها، طبق اصول تلفیق، بازاندیشی و بازآرایی داده ها ارایه شده است. در پایان هر بخش، تجمیع یافته ها و نتیجه گیری کلی، در صورت ضرورت ارایه شده است. نتایج نشان داد که آموزش وپرورش کودکان با نظارت مستقیم والدین و برنامه های درسی منعطف از مفاهیم مهم مدرسه درخانه است. رشد و پیشرفت این رویکرد در خارج از کشور، به دلایل آموزشی و ارزشی قابل توجه است، اما جایگاه آن در ایران، در هاله ای از ابهام قرار دارد. در حالی که به کارگیری و توجه به آن، به سبب نارساییهای بسیاری که در نظام آموزشی ایران وجود دارد، ضروری است. این نارساییها عبارت اند از: 1) ناکارآمدی نظام آموزش و پرورش؛ 2) نابرابری آموزشی؛ 3) نظام آموزشی متمرکز و دیوانسالار؛ 4) روش های تدریس سنتی؛ 5) کتاب - محوری در برنامه درسی و 6) دوگانگی ارزشی خانه و مدرسه.