ارزیابی کیفیت منی و باروری خروس گله مادر گوشتی تغذیه شده با اسید لینولئیک مزدوج

مطالعات مختلف نشان داده اند که مصرف اسید لینولییک مزدوج (CLA) می تواند منجر به تغییر فرایند تولیدمثلی در حیوانات مختلف شود. لذا، هدف این پژوهش، مطالعه اثر اسید لینولییک مزدوج  بر برخی فراسنجه های کیفی اسپرم و باروری در خروس بود.

شمار 32 قطعه خروس با سن 59 هفته به شیوه ی کامل تصادفی به چهار گروه (هشت خروس در هر گروه) تقسیم و به قفس های انفرادی منتقل شدند. به همه گروه های آزمایشی جیره پایه یکسان داده شد و سطوح مختلف اسید لینولییک مزدوج : تیمار  1 (0گرم در روز به ازای هر خروس)، تیمار 2 (0/2 گرم در روز به ازای هر خروس)، تیمار 3 (0/4 گرم در روز به ازای هر خروس) و تیمار 4 (0/6 گرم در روز به ازای هر خروس) به صورت کپسول به آن ها خورانده شد. آزمایش پس از 2 هفته عادت دهی به مدت 9 هفته ادامه یافت. فراسنجه های کیفی اسپرم شامل: حجم منی، جنبایی کل، جنبایی پیش رونده، غلظت منی، درصد اسپرم های نابهنجار، درصد اسپرم های زنده ،درصد اسپرم های دارای غشاء فعال و غلظت مالون دی آلدهید به صورت هفتگی ارزیابی شدند. طی دو هفته منی خروس ها به منظور ارزیابی نرخ باروری و جوجه درآوری جمع آوری و به 68 مرغ مادر گوشتی (17مرغ در هر گروه) تلقیح شد. 

مصرف مقادیر مختلف اسید لینولییک مزدوج تاثیر بر فراسنجه های مختلف اسپرم و وزن بدن نداشت (0/05> p). اثر زمان آزمایش بر همه فراسنجه های اسپرم به غیر از حجم منی معنی دار بود. همچنین، اثر متقابل تیمار در زمان بر غلظت اسپرم، جنبایی کل، فعالیت غشاء اسپرم و وزن بدن معنی دار بود و بر سایر پارامترها معنی دار نبود (0/05>p). نتایج باروری نشان می دهد که مقادیر مختلف اسید لینولییک مزدوج اثر معنی داری بر میزان باروری و جوجه درآوری نداشت.

به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که سطوح مختلف اسید لینولییک مزدوج اثر سودمندی بر کیفیت اسپرم تازه در خروس گله مادر گوشتی نداشته است.