بررسی یونی و اسمزی در ماهیان خاویاری نورس در انتقال مستقیم به آب دریای خزر

هدف از این مطالعه انتقال مستقیم چهارگونه از بچه ماهیان خاویاری (فیل ماهی، قره برون، تاس ماهی روسی و شیب) حاصل از تکثیر مصنوعی به آب دریای خزر بود. ماهیان در چهار گروه سنی (35، 50 و 65 روزه) و در سه غلظت آب شور (0/5، 9/5 و 12/5 گرم در هزار) بررسی شدند. بچه ماهیان مستقیما از آب شیرین به آب لب شور منتقل شدند. پس از 168 ساعت، نمونه برداری از  خون ماهیان به عمل آمد. نتایج نشان داد که بازماندگی در تمام گروه ها از 65 تا 100درصد بود و با افزایش سن و وزن ماهی افزایش یافت. برخی از پارامترهای خونی، سطح کورتیزول، اسمولاریته و غلظت یون ها در پلاسما تعیین شد. سطوح عملکردی مکانیسم هموستاز اسمزی و یونی در همه گروه ها مشابه بود (0/05<p)، اما در شوری های مختلف متفاوت بود (0/05>p). اختلاف معنی داری بین سطح غلظت یون پلاسما در محیط های مختلف مشاهده شد (0/05>p). غلظت یون های سدیم، پتاسیم و کلسیم  در پلاسما بالاتر از محیط آب شیرین و کم تر از محیط آب لب شور بود (0/05>p). غلظت منیزیم پلاسما کم تر از آب شیرین و لب شور بود. با افزایش شوری محیط، هماتوکریت، هموگلوبین، حجم گلبول قرمز، متوسط هموگلوبین گلبولی و اسمولاریته پلاسما کاهش و غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی و سطح کورتیزول پلاسما افزایش داشته است (0/05>p). اما تعداد گلبول های سفید و قرمز تغییر نکرد (0/05<p) و به حالت پایدار رسید. در نتیجه امکان رهاسازی مستقیم ماهیان خاویاری نورس با افزایش وزن و سن از آب شیرین به آب لب شور وجود دارد.