تجزیه ژنتیکی صفات رشد و نسبت کلیبر در گوسفند مغانی

به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی و وراثت پذیری صفات رشد و نسبت کلیبر گوسفند مغانی از داده های جمع آوری شده توسط ایستگاه جعفرآباد مغان طی سال های 1373 تا 1395 استفاده شد. صفات مورد بررسی شامل وزن تولد، میانگین افزایش وزن روزانه و نسبت کلیبر در چهار بازه زمانی تولد تا 3 ماهگی، 3 تا 6 ماهگی، 6 تا 9 ماهگی و 9 تا 12 ماهگی بودند. ابتدا معنی داری اثرات ثابت توسط نرم افزار SAS 9.1 مورد آنالیز قرار گرفته و سپس جهت برآورد پارامترهای ژنتیکی و وراثت پذیری صفات از 6 مدل حیوانی مختلف ونرم افزار wombat استفاده شد. وراثت پذیری صفات وزن تولد (0/31)، میانگین افزایش وزن روزانه و نسبت کلیبر در بازه های تولد تا سه ماهگی و سه تا شش ماهگی (به ترتیب 0/34، 0/36، 0/40 و 0/38) متوسط تا بالا بود. وراثت پذیری مادری و نسبت واریانس فنوتیپی ناشی از محیط دایمی مادری در مدل های انتخابی در دامنه صفر تا 4 درصد و صفر تا 2 درصد برآورد شد. روند ژنتیکی برای صفت وزن تولد 0/13، صفات میانگین افزایش وزن روزانه در چهار بازه زمانی به ترتیب 0/21، 0/27، 0/0000004-، 0/0000014 و صفات نسبت کلیبر در چهار بازه زمانی به ترتیب 0/01، 0/01، 0/0002- و 0/00004 برآورد شد. این نتایج کارآیی نسبی برنامه های اصلاح نژاد در گله مغانی برای صفات میانگین افزایش وزن روزانه و نسبت کلیبر در بازه زمانی تولد تا 3 ماهگی و 3 تا 6 ماهگی را نشان می دهد.