بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر تحمل پریشانی و تنظیم شناختی هیجان در سوء مصرف کنندگان مواد

اساس بسیاری از اختلالات روانشناختی ریشه در کیفیت زندگی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر تحمل پریشانی و تنظیم شناختی هیجان در سوء مصرف کنندگان مواد بود.

روش  کار: 

جامعه آماری شامل مردان بالای 20 سال مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد در مشهد در سال 1398 بود. تعداد پنجاه نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمون (25 نفر) و شاهد (25 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمون 10 جلسه مهارت آموزی بر اساس کیفیت زندگی دریافت کرده و گروه شاهد هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) و مقیاس تحمل پریشانی (DTS) توسط شرکت کنندگان در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 3 ماهه تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس اندازه گیری مکرر و با نرم افزار SPSS تحلیل شدند.

از نظر تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی، بعد از مداخله، بین گروه های آزمون و شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0<p). همچنین، میانگین نمرات تنظیم هیجان شناختی و تحمل پریشانی در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله و مرحله پیگیری تفاوت معنی داری داشت (001/0<p).

به نظر می رسد که آموزش مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، بر تحمل پریشانی و تنظیم شناختی هیجان در سوء مصرف کنندگان مواد، موثر است.