بررسی نقش گونه های مرتعی در حفاظت سازندهای مارنی از فرسایش در شهرستان اردکان -استان یزد
در برخی رخنمون های مارنی، گونه های مرتعی خاصی به طور چشمگیر رشد و نمو یافته و باعث تثبیت و پایداری خاک و کنترل پدیده فرسایش و رسوب زایی می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش گونه های مرتعی بر کنترل فرسایش سازندهای مارنی مناطق بیابانی شهرستان اردکان یزد انجام گرفت. بدین منظور پس از جداسازی پهنه های مارنی بر روی نقشه زمین شناسی و انجام بازدیدهای صحرایی، محدوده های مارنی بر روی نقشه نهایی گردید. سپس نقشه درصد پوشش و تیپ بندی گونه های گیاهی تهیه شد. برای تعیین درصد پوشش گیاهی و تهیه فهرست گونه های گیاهی بازدید میدانی صورت پذیرفت. برای بررسی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، نمونه برداری از 12 سایت و با تقسیم بندی به چهار گروه همگن، مقایسه آماری با آزمون آنالیز واریانس و آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که سازندهای مارنی مختلف در مناطق بیابانی اردکان شامل مارن به همراه گچ (ژیپس)، ماسه سنگ و گنگلومرا و آهک است. بیش ترین اراضی مارنی، بدون پوشش گیاهی و بعضا دارای برونزد سنگی است. ولی در بخشی از مناطق مارنی به ویژه داخل آبراهه ها بوته های مرتعی با تراکم کم با نقش موثر در کنترل فرسایش و تثبیت کف دیده می شوند. سازگارترین گونه از نظر حضور (83 درصد در پلات های دارای پوشش گیاهی) روی اراضی مارنی گونه بهوه شور (Salsola tomentosa) است. مقایسه خصوصیات شیمیایی خاک گروه های مارنی منطقه، نشان داد که متغیرهای قلیاییت، درصد گچ، شوری، کلسیم و منیزیم و آهک دارای تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1 و 5 درصد می باشند. لذا باعث تفاوت در استقرار پوشش گیاهی و نوع گونه ها مستقر گردیده است.
سازند مارنی ، فرسایش ، پوشش گیاهی ، حفاظت خاک ، بیابان ، اردکان
-
تاثیر شیب دامنه و شدت های مختلف بارندگی با شبیه ساز باران بر رواناب و هدررفت خاک یک سال پس از آتش سوزی جنگل (جنگل شنرود گیلان)
مسعود علی دوست، رامین نقدی*، مهرداد نیکوی،
مجله جنگل ایران، تابستان 1403 -
بررسی ترکیب گیاهی، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان حوزه آبخیز منطقه کردان، غرب استان البرز، ایران
هادی کارگر چیگانی*، جهانگیر پرهمت، ، باقر قرمزچشمه
نشریه حفاظت زیست بوم گیاهان، پاییز و زمستان 1402