زمان بندی حرکت قطارها بر اساس میزان تقاضا مسافر با استفاده تئوری صف

مترو به‌عنوان راه‌حل ترافیک، یک وسیله حمل‌ونقل عمومی سنگین و مهم در دنیا امروز، به یک ضرورت تبدیل شده است. نیاز به مدیریت ترافیک و برنامه‌ریزی امری اجتناب‌ناپذیر است. هدف از زمان‌بندی قطارها حداقل کردن زمان سیر قطارها از مبدا به مقصد، جلب رضایت مسافران و صاحبان منافع، باکم کردن تاخیرات در ایستگاه‌ها و حداکثر کردن استفاده از ظرفیت خطوط، ایستگاه‌ها و ناوگان است. در این تحقیق، مطالعه موردی قطاری شهری بین تهران و کرج است. با استفاده از تیوری صف با الگو M/G/C/C، یک برنامه زمان‌بندی برای هدوی قطار بر اساس سه سناریو پیشنهاد شده است. در واقع با استفاده از عدم قطعیت در سرفاصله زمانی و ظرفیت، به زمان‌بندی حرکت قطار پرداخته شده است. پارامتر دیگر زمان انتظار مسافر است. رضایت‌مندی مسافر به زمان انتظار کوتاه و همچنین فضای کافی برای سوارشدن در قطار بستگی دارد. سود شرکت نیز به این دو پارامتر بستگی دارد، البته در ساعات مختلف، تقاضا مسافر متفاوت است، بنابراین برای ساعات مختلف باید هدوی تنظیم گردد. هدوی پیشنهادشده بین بازه 6-30 دقیقه در سناریو های مختلف برای ساعات مختلف است.