تامین مالی روستاییان در فضای تامین مالی کشاورزی: مطالعه موردی کشورهای هند، چین و ترکیه

پژوهش حاضر، با مطالعه نظام‌ها و شیوه‌های تامین مالی روستایی و کشاورزی کشورهایی همچون هند، چین و ترکیه، بر آن بود که ضمن درک بهتر سازوکارهای اعتباری اجراشده توسط نهادهای تامین مالی در این کشورها، به طراحی یک نظام تامین مالی مستحکم‌تر و کارامدتر برای تامین مالی روستایی در فضای تامین مالی کشاورزی کشور بپردازد. اگرچه عوامل سیاسی، اقتصادی و نیز میراث جغرافیایی و تاریخی، بخش کشاورزی و به تبع آن، تامین مالی این بخش را در هر کشوری متاثر و منحصربه‌فرد می‌سازد، اما معمولا بررسی تجارب کشورهای مختلف می‌تواند ضمن روشن ساختن مسیر، به سازمان‏دهی نظام تامین مالی بهینه برای این بخش کمک شایانی کند. بنابراین، با بررسی نظام‌های مالی مختلف بخش کشاورزی، می‌توان در راستای رسیدن به هدف تامین مالی پایدار بخش کشاورزی، به چارچوبی مشترک دست یافت. در پژوهش حاضر، با توجه به دستاوردها و نتایج بررسی مدل‌های تامین مالی کشاورزی در کشورهای منتخب، فرآیند تامین مالی طراحی‏شده برای بهبود نظام مالی کشاورزی کشور ارایه شد. در این مدل، سعی شد که با اصلاح بنیادین در ساختار و شیوه‌های اعطای وام در بخش کشاورزی توسط موسسات مالی و اعتباری و ایجاد انعطاف‌پذیری در پرداخت وام، از یک‌سو، هزینه‌های مبادله کاهش یابد و از سوی دیگر، اعتبار مورد نیاز کشاورزان در زمان مناسب تامین شود. در چارچوب طراحی‌شده، با توجه به اهمیت زیربخش‌ها در ارزش افزوده بخش کشاورزی، شناسایی فعالیت‌ها و خدمات دارای بیشترین اولویت و نیز دارای بیشترین معوقات در بازپرداخت تسهیلات برای بهبود وصول مطالبات با روش‌های جایگزین ضروری می‌نماید.