تحلیل محتوای بخش روش مقالات پژوهشی منتشر شده در «مجله آموزش زبان فارسی به سخنرانان دیگر زبانها»

از آنجا که بخش روش‌شناسی اطلاعات کافی را درباره مراحل انجام تحقیق، ابزارهای گردآوری اطلاعات، روایی و پایایی مطالعه ارایه می‌دهد، مهم‌ترین بخش مقالات علمی‌پژوهشی محسوب می‌شود. از این رو، این بخش از نظر اکثر سردبیران و داوران نشریات علمی دارای اهمیت زیادی است. پژوهش حاضر به تحلیل محتوایی بخش روش‌شناسی تمامی 141 مقاله چاپ شده در پژوهش‌نامه آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان بین سال‌های 2012 تا 2020 می‌پردازد. به عبارت دقیق‌تر، رویکرد و روش تحقیق، منابع و ابزارگردآوری اطلاعات، تعداد نمونه و روش نمونه‌گیری، آزمون‌های تحلیل آماری و نقاط ضعف این مقالات مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در 57% مقالات از رویکرد کمی و در 31% آنها از رویکرد ترکیبی استفاده شده است. در بین روش‌های تحقیق، روش توصیفی، مقایسه‎ای، و رابطه‌ای بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده، در حالی که مطالعه موردی کمترین فراوانی را دارد. پژوهشگران برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش خود عمدتا از پرسشنامه، آزمون پیشرفت، پیش‌آزمون-پس‌آزمون، و اسناد موجود استفاده کرده‌اند. تعداد فراگیران و حجم نمونه عمدتا به اهداف و روش تحقیق بستگی داشته وحجم نمونه در تعداد کمی از مقالات کمتر از حد استاندارد بوده است. در میان آزمون‌ها و روش‌های تحلیل اطلاعات، آمار توصیفی، تحلیل محتوا، و «آزمون تی» بیشترین کاربرد را داشته‌اند. تحلیل داده‌ها همچنین نشان داد که بخش تحلیل داده‌ها، نمونه‌گیری و ابزارهای گردآوری اطلاعات از نقاط ضعف مقالات مورد بررسی می‌باشد. در پایان، با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهادهایی کاربردی برای محققان آینده، داوران فعلی، و سردبیران مجله ارایه می‌شود.