توسعه قابلیتهای استراتژیک با استفاده از ظرفیت هوشمندی استراتژیک

امروزه اطلاعات به عنوان مرجع و ابزار اصلی قدرت و برتری رقابتی شناخته می‎شود. در این میان مفهوم جدیدتر و کاراتری از اطلاعات به‎نام هوشمندی، اهمیت خود را برجسته ساخته و جایگاه اطلاعات را به خود اختصاص داده ‎است. به‎ واقع، تغییرات مستمر و پرشتاب محیط فعالیت سازمان‎‎ها و دولت‎ها و کمیت و کیفیت منابع تحت اختیار آن ها، بعلاوه ارتباط و وابستگی سازمان‎ها و کشورها به یکدیگر در سطح جهانی، نوید از ابهام روز افزون محیطی می دهد. در همین راستا، هوشمندی‎استراتژیک برای کمک و پشتیبانی آنها در این جهت و افزایش قدرت نرم طراحی شده است.هوشمندی‎استراتژیک را می‎توان به عنوان؛ فرایندی سیستماتیک و پیوسته به منظور تولید اطلاعات و هوش‎استراتژیک، به صورت عملی در راستای تسهیل تصمیم‎گیری و دستیابی به منافع و مزیت رقابتی همچنین بازدارندگی دانست. از طرفی، مرور بر تجربه فعالیت بخش‎های حاکمیتی دولت‎ها نشان می دهد که رویکرد پشتیبانی از تصمیم‎گیری استراتژیک و بهره‎مندی از قدرت نرم بسیار مورد تاکید است و با منافع ملی و مزیت رقابتی سخت عجین می‎باشد. از این‎رو به جهت ضعف مطالعات و منابع داخلی و ضرورت و اهمیت ارتقاء ساختار برنامه ریزی، تصمیم‎گیری و اطلاعات استراتژیک و در راستای ایجاد چارچوبی برای هوشمندی‎استراتژیک، نسبت به‎طرح مقاله حاضر اقدام شد. در همین راستا به واسطه روش‎های تحقیق کیفی نسبت به تامین اهداف و پاسخ به این که توسعه قابلیتهای استراتژیک و تصمیم‎ گیری با استفاده از ظرفیت مدیریت هوشمندی‎استراتژیک چگونه است، اقدام گردیده و در نتایج این تحقیق تعریف کاملی از قابلیت های مربوطه و استفاده از ظرفیت همچنین جوانب متصور بر آن ارایه شده است.