بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر تروپونین های قلبی: یک مرور سیستماتیک

انفارکتوس حاد میوکارد از شایع ترین بیماری های قلبی است، تروپونین I و تروپونین T نشانگرهای زیستی برای تشخیص نکروز سلول های قلبی در بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد هستند. علاوه بر سکته قلبی، ورزش و فعالیت بدنی شدید می تواند باعث افزایش حاد تروپونین I و تروپونین T شود. هدف از پژوهش حاضر، مروری سیستماتیک بر روی مطالعات انجام شده جهت بررسی اثر فعالیت های بدنی و ورزش بر تروپونین های قلبی می باشد.

مطالعات مربوط به پاسخ تروپونین I و تروپونین T به ورزش و فعالیت های بدنی در مقالات منتشر شده را در Springer, Hindawi,PubMed,Google Scholar, Scopus,  ,SID وISC  با استفاده از کلید واژه های Exercise induced troponin, Exercise-induced cardiac injury, Troponin release, Exercise and troponin و Myocardial infarction and troponin جستجو کردیم.

در مطالعات مربوط به مسابقات ماراتن، 11 مطالعه بررسی شد، تعداد آزمودنی ها 881 نفر بودند، در 67 درصد افراد ، افزایش تروپونین مشاهده شده است، در مسابقات دو استقامتی 4 مقاله بررسی شد، تعداد ورزشکاران 118 نفر بودند، که در 65 درصد افراد افزایش تروپونین دیده شده است. در 5 مطالعه در ارتباط با تاثیر پیاده روی بر تروپونین، 194 ورزشکار تحت مطالعه قرار گرفته اند که در 8 درصد موارد افزایش تروپونین مشاهده شده است. در بررسی 3 مطالعه در ورزش سه گانه مردان هم، 58 نفر تحت مطالعه قرار گرفتند که در 69 درصد موارد افزایش تروپونین رخ داده است. همچنین در 5 مطالعه ی تاثیر ورزش دوچرخه سواری بر تروپونین، 94 نفر تحت مطالعه قرار گرفتند که در 27 درصد از ورزشکاران افزایش تروپونین دیده شده است.

تروپونین I و تروپونین T در ورزش طولانی مدت یا شدید بایستی به دقت بررسی شود، هر چه شدت و زمان ورزش بیشتر باشد، افزایش تروپونین نیز بیشتر است. در چنین مواقعی احتمال خطر سکته قلبی وجود دارد. آگاهی از تفاوت زمان تقریبی افزایش و کاهش تروپونین بعد از سکته قلبی و ورزش می تواند در تشخیص پاتولوژیک یا فیزیولوژیک بودن افزایش تروپونین کمک کننده باشد.