مقایسه نظریه ذهن در کودکان با نارسایی توجه/ فزون کنشی و کودکان مبتلا به کندگامی شناختی

هدف این پژوهش مقایسه نظریه ذهن و سطوح آن در کودکان مبتال به نارسایی توجه/ فزونکنشی و کندگامی شناختی بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسهای و نمونه آن، 100نفر 50نفر مبتال به نارسایی توجه/ فزونکنشی و 50نفر مبتال به کندگامی شناختی از کودکان پسر مقطع ابتدایی شهرستان تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که با شیوه غربالگری و با استفاده از مقیاس درجهبندی رفتار کودکان سوانسون، نوالن و پلهام، 1980 و مقیاس کندگامی شناختی پنی، واشبوش، کلین، کورکوم و اسکیس، 2009 انتخاب شد. سپس از آزمون نظریه ذهن موریس و دیگران، 1999 برای ارزیابی نظریه ذهن استفاده شد. داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد بین کودکان مبتال به نارسایی توجه/ فزونکنشی و کندگامی شناختی از نظر نظریه ذهن و سطوح آن تفاوت معنادار وجود دارد، به طوری که کودکان مبتال به کندگامی شناختی در نظریه ذهن کلی و هر سه سطح آن در مقایسه با کودکان مبتال به نارسایی توجه/ فزونکنشی، عملکرد ضعیفتری دارند. با توجه به یافته های این پژوهش به نظر میرسد کودکان مبتال به کندگامی شناختی به دلیل عالقه اندک به تعاملهای اجتماعی و برخورداری از مشکلات توجه، در آزمون نظریه ذهن عملکرد ضعیفتری در مقایسه با کودکان مبتال به نارسایی توجه/ فزونکنشی دارند.