بررسی شیوع و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریایی عفونت های زخم جدا شده از بیماران بستری یک بیمارستان دانشگاهی در شهر تهران

عفونت زخم به عنوان یک عفونت بیمارستانی شایع، عامل مهمی در مرگ و میر بیماران محسوب می شود. تعیین فراوانی پاتوژن های شایع ایجاد کننده عفونت و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها نقش مهمی در پیشگیری و درمان سریع این عفونت ها دارد. این مطالعه به منظور بررسی عفونت های زخم در بیماران بستری در بیمارستان دانشگاهی شهر تهران و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده اجرا گردید.

جمع آوری اطلاعات و نمونه گیری از 563 بیمار بستری در بخش های مختلف یکی از بیمارستان های تهران در بازه ی زمانی فروردین 1396 تا خرداد 1398 انجام شد. شناسایی پاتوژن ها با استفاده از روش های رایج باکتری شناسی صورت گرفت. تعیین حساسیت آنتی  بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از 536 نمونه، 382 مورد (67/8 %) دارای کشت مثبت بودند. شایع ترین باکتری های جدا شده به ترتیب استافیلوکوکوس اوریوس (19/2 %)، اشریشیا کلی (17/7 %)،گونه های آسینتوباکتر (14%)، پسودوموناس آیروژینوزا (13/6%) و کلبسیلا (12/9 %) بودند. همچنین در نیمی از ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس مقاومت به سفوکسیتین مشاهده شد. ایزوله های آسینتوباکتر و اشریشیا کلی به اغلب آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند.

پاتوژن های عامل عفونت زخم به اغلب آنتی بیوتیک های رایج تجویزی مقاومت قابل توجهی نشان می دهند. تعیین عامل عفونت زخم و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن در بیماران سالمند و بستری در I.C.U حایز اهمیت می باشد. این رویکرد در تدوین راهبرد درمانی این نوع از عفونت ها بسیار مهم است.