تاثیر تزریق محلول ید روغنی بر آزمونهای عملکرد تیروئید نوزادان مادران باردار

مطالعات قبلی موید آن بوده است که تجویز محلول ید روغنی در زنان باردار بی خطر بوده، موجب پیشگیری و درمان اختلالات ناشی از کمبود ید و بهبود شاخص های رشد و کاهش مرگ و میر نوزادان می شود. از آنجا که افزایش مصرف و یا غلظت ید در جنین ممکن است گواتر و بعضا" هیپوتیروییدی ایجاد کند، این بررسی- در مقایسه با گروه شاهد- روی نوزادان و شیرخوارانی که مادران آنان در حین بارداری 480 میلی گرم ید روغنی را به صورت عضلانی دریافت کرده بودند، انجام گرفت. در 269 نمونه خون بند ناف شامل 117 نمونه بد گرفته (گروه تجربی) و 152 نمونه ید نگرفته (گروه شاهد) و 1015 نمونه خون نوزاد و شیر خوار شامل 539 نمونه ید گرفته و 476 نمونه بد نگرفته، آزمونهای T4 ، T3 و TSH به روش RIA و توسط کیت های تجارتی انجام گرفت. در نمونه های خون بند ناف که در سه ماهه دوم بارداری ید روغنی تزریق شده بود غلظت T4 کمتر از گروه شاهد بود (0/01>P) ولی غلظت T3 و TSH میان گروه تجربی و شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. در نمونه های خون نوزادان غلظت T4میان دو گروه تفاوت آماری مهمی نداشت ولی غلظت T3 در افرادی که تزریق در سه ماهه سوم صورت گرفته بود در مقایسه با تزریق در سه ماهه اول و دوم ارقام بالاتری را نشان می داد (0/001>P)، همچنین اختلاف میان هر کدام از سه ماهه ها با یکدیگر نیز در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P). به علاوه، غلظت TSH در تزریق سه ماهه اول در مقایسه با سه ماهه دوم مختصری بالاتر بود (0/01>P). از آنجا که این تفاوت ها جزیی بود و کلیه مقادیر T4 ، T3 و TSH در محدوده طبیعی بودند چنین نتیجه گیری می شود که تزریق بد روغنی در خلال بارداری بی خطر بوده، سبب افزایش TSH نمی شود و بعلاوه افزایش T3 در نوزادان با زمان تزریق ارتباط مستقیمی داشته و با پیشرفت بارداری فزونی می یابد.