ماه طلعت نفرآبادی
-
مقدمهتومورهای کورتکس آدرنال در کودکان بسیار نادر است و تنها چند مورد آن در مجلات پزشکی فارسی زبان به چاپ رسیده است. در این مقاله 6 بیمار که در مراجعه به مطب یکی از نویسندگان مقاله (ع ا- م ق) یا در بخش غدد بیمارستان آیت الله طالقانی بیماری آنها تشخیص داده شده بود و در بخش جراحی بیمارستان تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، معرفی می شوند.مواد و روش هابه منظور کسب اطلاعات دقیق تر از خصلت ترشحی تومورها، در حین عمل جراحی یک نمونه خون از ورید آدرنال سمت مبتلا تهیه و محتوای هورمونی آن با نمونه همزمان خون محیطی مقایسه شد. بیماران شامل دو پسر و چهار دختر بودند.یافته هاپنج بیمار با علایم مردنمایی شامل هیرسوتیسم، آکنه، رشد عضلانی، کلیتورومگالی و یک بیمار با ژنیکوماستی و اختلال رفتاری مراجعه نموده بودند. سه بیمار قبل از مراجعه به این مرکز با تشخیص هیپرپلازی مادرزادی آدرنال (CAH) تحت درمان با کورتیکوستروئید بودند. در سه بیمار افزایش ترشح کورتیزول به اثبات رسید حال آنکه در هیچ یک از این سه بیمار علایم سندرم کوشینگ مشهود نبود. در بیماران مبتلا به ویریلیسم، تستوسترون و دهیدرواپی اندروسترون سولفات (DHEA-S) سرم به ترتیب 695-276 نانوگرم در دسی لیتر و 1790-256 میکروگرم در دسی لیتر تعیین شد. در بیمارانی که افزایش ترشح کورتیزول و تستوسترون داشتند، کورتیزول ادرار 24 ساعته بعد از مهار با دگزامتازون154-31 میکروگرم در 24 ساعت تعیین شد. بررسی هورمون های ورید آدرنال نشان داد که تستوسترون، DHEA-S، 17-OH progesterone، استرادیول و کورتیزول مستقیما از تومور ترشح شده اند. CT اسکن و سونوگرافی موفق به نشان دادن تومور در تمامی موارد بود. عمل جراحی در همه بیماران بدون عارضه انجام شد. وزن تومورها بین 36 تا 103 گرم تعیین شد و در پیگیری از بیماران که بین 3 ماه تا 11 سال (متوسط 5 سال) بود موردی از عود تومور مشاهده نشد.
نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان داد که تظاهرات آندروژنیک در کودکان شایع است و لازم است در تمامی کودکانی که با تشخیص بلوغ زودرس مراجعه می نمایند، وجود تومورهای آدرنال در تشخیصی افتراقی مطرح شود. درمان صحیح این بیماری عمل جراحی است وپیش آگهی تومورهای با وزن حدود 100 گرم یا کمتر بسیار رضایت بخش است.
کلید واژگان: تومورهای کورتیکال, دوران کودکی, بلوغ زودرس, تومورهای استروژن ساز, سندرم کوشینگIntroductionAdrenocortical tumors (ACT) are rare in children and few reports regarding this can be found in Iranian Medical literature.Material And MethodsIn this paper we present the clinical and laboratory data of 6 children with ACT who were referred either to the office of one of the authors (MSG), or to the Department of Endocrinology at Taleghani General Hospital and underwent operations there. In order to shed lighter on the secretory behavior of the tumors, a blood sample was drawn during surgery from the adrenal vein of the affected site and the hormonal values were compared with the constituents of samples drawn simultaneously from the peripheral vein. Patients were 2 boys and 4 girls.Results5 patients presented with virilizing manifestations including hirsutism, acne, muscle growth, clitoromegaly or increased penile size. One patient presented with acute psychosis and massive gynecomastia. 3 patients had been diagnosed as cases of congenital adrenal hyperplasia (CAH) and were under treatment with corticosteroids. In 3 patients despite hypercortisolism having been proved, the patients didn’t have any symptoms or signs of Cushing’s syndrome. Serum testosterone and Dehydroepiandrosterone Sulfate (DHEA-S) were 276-695 ng/dl and 256-1790 μg/dl respectively in those who presented with virilization. In 3 patients with hypercortisolism, levels of 24-hour urinary free cortisol after dexamethasone were 31-154 μg. Hormonal evaluation of the adrenal vein revealed that testosterone, DHEA-S, estradiol, 17 OH progesterone and cortisol were directly released from the tumor and peripheral interconversion had a limited, if any role in the serum level of steroids. Ultrasound and CT Scan easily demonstrated tumors in the affected adrenal gland. Surgery was uneventful in all cases. The tumors weighed 36-103 gram. During the follow-up period, which was 3 months to 11 years (mean 5 years), no relapse was found.ConclusionAccording to the results, ACT should be kept in mind in the differential diagnosis of all children and adolescents presenting with isosexual or heterosexual precocious puberty. Surgery is the treatment of choice and tumors weighing 100 gr or less have a favorable prognosis. -
نظر به افزایش مصرف نمک یددار جهت پیشگیری از اختلالات ناشی از کمبود ید به عنوان یکی از اولویت های برنامه های بهداشتی کشور در سالهای اخیر و نیز با توجه به گزارشهایی مبنی بر بروز پرکاری تیروتید پس از یدرسانی، این پژوهش به منظور پایش یدرسانی در ساکنین بالای 40 سال شهر تهران در سال 1375 انجام گرفت. طی یک بررسی توصیفی مقطعی 741 زن و 514 مرد بالای 40 سال به ترتیب با میانگین سنی 6/7± 6/51 و 7± 4/52 سال در دو گروه سنی 50-40 و بالای 50 سال به طور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گواتر از طریق لمس غده تیرویید تعیین و براساس طبقه بندی WHO درجه بندی شد. نمونه گیری ادرار جهت تعیین غلظت ید ادرار و نمونه گیری خون برای اندازه گیری غلظت هورمونهای تیرویید انجام گرفت. میزان ید ادرار با روش هضم و غلظت سرمی T3، T4 و TSH توسط کیت های تجاری تعیین گردید. در 211 مرد و 367 زن در گروه سنی 50-40 سال، درصد گواترهای درجه 1و2 به ترتیب 53 و 22 در مردان و 53و35 درصد در زنان بود. درگروه سنی بالای 50 سال درصد گواترهای درجه 1و2 درمردان (303 نفر) به ترتیب 50 و 14 درصد و در زنان (374نفر) 51 و 23 درصد بود. متوسط ید ادرار 4/5 ±17 میکروگرم در دسی لیتر بود و در بیش از 87% افراد بالای 10 میکروگرم در دسی لیتر بود. متوسط غلظت TSH,T3,T4 به ترتیب 3/1± 4/8 میکروگرم در دسی لیتر، 35 ± 168 نانوگرم در دسی لیتر، 7/0 ± 4/1 میکریونیت در میلی لیتر بود. از نظر غلظت غیر طبیعی هورمونهای تیرویید تنها در یک مورد T4 و دو مورد T3 بالای ±3SD همراه با TSH طبیعی مشاهده شد و دو نفر TSH بالای 10 میکرویونیت در میلی لیتر داشتند. از نظر بالینی و بیوشیمیایی پرکاری تیرویید در هیچ یک از افراد مورد بررسی مشاهده نشد. نتایج نشان داد که در سال 1375 دریافت ید در اکثریت افراد مورد بررسی در حد کافی بوده است. بعلاوه مصرف نمک یددار حاوی ppm 40 ید اثرات جانبی زیانباری را در فعالیت غده تیرویید ایجاد نکرده بود.
کلید واژگان: آزمایش های کارکرد تیروئید, ادرار, نمک ها, یددارThe production, distribution, and consumption of iodized salt have increased in recent years. Also, a mild increase in the incidence of hyperthyroidism has been described previously and following implementation of iodinated salt programs, reinforced by other reports. Therefore, this study was carried out to assess iodine status in men and women aged more than 40 years in Tehran in 1996. In a cross sectional study in Tehran, 741 women and 514 men over 40 years of age were selected randomly. Thyroid size was examined by palpation and graded according to the WHO classification. Urinary Iodine was measured by digestion method. Serum T4, T3, and TSH (IRMA) concentration were also assayed by kits. In 211 men and 367 women aged 40-50 years old, percentage of grades 1 and 2 goiter were 53% and 22% in men and 53% and 35% in women, respectively. In 303 men and 374 women over 50 years old, percentage of grades 1 and 2 goiter were 50% and 14% in men and 51% and 23% in women respectively. The mean urinary iodine was 17±5.4 µg/dl. In 87% of the subjects, urinary iodine was more than 10 µg/dl. Mean serum T4, T3 and TSH were 8.4±1.3 µg/dl, 168±35ng/dl, and 1.4±0.7 µu/ml, respectively. Combination of high T4, T3 and suppressed TSH were observed in 2 subjects. This study points to the adequacy of iodine intake. The prevalence of hyperthyroidism has not been increased.
Keywords: Iodine, Salts, Thyroid Function Tests, Urine -
سابقه و هدف
شیوع کم کاری تیروئید و اختلالات رشد ذهنی در مناطق کمبود ید افزایش نشان می دهد. از آنجا که شیوع کم کاری تیروئید در افراد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی در ایران مشخص نیست، این بررسی در 2003 نفر ساکنین آسایشگاه معلولین ذهنی تهران انجام شد.
مواد و روش هاپس از تکمیل پرسشنامه برای هر فرد، معاینه بالینی و نمونه خون جهت اندازه گیری 4T و 3T و TSH اخذ شد. غلظت هورمونها با روش رادیوایمونواسی توسط کیتهای تجارتی اندازه گیری شد.
یافته ها295 نفر (17%) دارای گواتر درجه Ib، 136 نفر (7/6%) گواتر درجه II و 16 نفر (8/0%) گواتر درجه III بودند. غلظت 4T بین g/dl 5/4-1/4 در 5/1%، 4-1/3 در 7/1%، 3-1/2 در 6/0% و کمتر از 1/2 در 1/0% معلولین ذهنی دیده شد. 53 نفر (65/2%) دارای TSH بیش از mU/I 5بودند که اکثریت (15/2%) آنها TSH بین 5 تا 10 داشتند. در 10 نفر TSH بیشتر از mU/I10 بود و سه نفر نیز با تشخیص قبلی کم کاری تیروئید لووتیروکسین مصرف می کردند. در کل شیوع افزایش TSH بالاتر از mU/I5، 79/2% و افزایش TSH بالاتر از mU/I10، 64/0% بود. 76 نفر (8/3%) از معلولین مبتلا به مونگولیسم بودند که 7 نفر (9/7%) آنها کم کاری تیروئید داشتند.
نتیجه گیری و توصیه ها:
این بررسی شیوع نسبتا بالای کم کاری تیروئید در معلولین ذهنی را نشان می دهد. علاوه بر کنترل اختلالات ناشی از کمبود ید، غربالگری کم کاری تیروئید برای کاهش معلولین ذهنی ضروری است.
کلید واژگان: عقب افتادگی ذهنی, کم کاری تیروئیدBackgroundHypothyroidism and associated mental disorders are prevalent in iodine deficient regions. Since the prevalence of hypothyroidism is unknown in mentally retarded patients in Iran the present study was carried out over 2003 patients hospitalized in Tehran institutes.
Materials and methodsFollowing the physical examination and filling the questionnaire, blood samples were obtained for measuring T4, T3, and TSH. Radioimmunoassay technique was used for this purpose.
ResultsAmong 2003 candidates, 295(17%) had goiter of grade lb, whereas grade II and grade III goiter were reported in 136(6.7%) and 16(0.8%) of the cases, respectively. T4 level was reported as below: 4.1- 4.5 ug/dl in 1.5%, 3.1- 4 in 1.7%, 2.1- 3 in 0.6%, and below 2.1u.g/dl in 0.1% of the mentally retarded patients. 53(2.65%) had TSH level of more than 5mU/l, where most of them (2.15%) had TSH level of 5-10 mU/1. TSH>10mU/l was recorded in 10 cases. 3 patients were received levothyroxine due to previously diagnosed hypothyroidism. 76(3.8%) cases were found to have mongolism, where 7(7.9%) of them had hypothyroidism.
ConclusionResults have revealed the relatively high prevalence of hypothyroidism in mentally retarded patients. Controlling iodine deficiency disorders as well as screening hypothyroidism seems to be necessary for eliminating mental disorders.
Keywords: Mental disorders, Hypothyroidism -
تاثیر نمک یددار بر هورمونهای تیروئید، ید ادرار و درجه گواتر در منطقه شهریاردر بررسی قبلی ما در سال 1362، گواتر بصورت فرابومی (هیپرآندمیک) در شهریار وجود داشت. با توجه به اینکه 12 سال است نمک یددار در این منطقه توزیع شده، این بررسی جهت تاثیر نمک یددار بر هورمونهای تیرویید، ید دفعی ادرار و درجه گواتر در سال 1374 در منطقه شهریار انجام گردید. 3164 نفر شامل 58% زن و 42% مرد از طریق نمونه گیری تصادفی در منطقه شهریار انتخاب شدند. درجات گواتر بر اساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت، سنجش ید ادرار با روش هضم و اندازه گیری هورمونها با کیتهای تجاری انجام گردید. نتایج با یافته های سال 1362 مقایسه شد. شیوع گواتر در سالهای 62 و 74 بترتیب در مردان 50 و 40%، در زنان 70 و 51% و در کل جامعه 60 و 47% بود. این کاهش در هر سه مورد معنی دار (P<0.001) بود. کاهش شیوع گواتر بخصوص در سنین پایین مشاهده شد، بترتیب برای سالهای 62 و 74، کمتر از 6 ساله 23 در مقابل 7%؛ 6 تا 12 ساله 82 در مقابل 46%؛ و 13 تا 18 ساله 78 در مقابل 66% بود (P<0.001). میانگین ید دفعی ادرار قبل و پس از مصرف نمک یددار 6/7±5/6 و(P<0.001) μg/dL 18.5±13.1 بود. در بررسی سال 1362، 5/47% افراد مورد بررسی ید ادرار در حد 2 تا 5 میکروگرم در دسی لیتر داشتند، در حالی که در بررسی سال 1374 میزان ید ادرار در 65% افراد مورد بررسی بین 10 تا 25 میکروگرم در دسی لیتر بوده است. میانگین هورمونها قبل و بعد از مصرف نمک یددار بترتیب عبارت بودند از T4 معادل 1/1±2/9 در مقابل (NS) μg/dL 9.3±1.9،T3 معادل 30±142 در مقابل ng/dL 154±42،(P<0.001) و TSH معادل 1.8±1.1 در مقابل μU/mL 1.5±1.3، (P<0.001). فراد مورد بررسی در سال 1362 و 5/4% در سال 1374،T4 بیشتر از 12.5μg/dL داشتند. T3 بیشتر از 200ng/dL در افراد مورد بررسی قبل و بعد از مصرف نمک یددار 4/0 و 5/11% بود. TSH بالاتر از 5μU/ml در سال 1362، 6/0% و در سال 1374 در 9/1% افراد مورد بررسی دیده شد. موارد مثبت آنتی بادی های ضد تیرویید تغییری نیافت. تعداد افراد مبتلا به کم کاری و پرکاری تیرویید قابل اهمیت نبود. نتایج این بررسی نشان میدهد که مصرف نمک یددار سبب کاهش شیوع گواتر بویژه در سنین پایین و افزایش دفع ادراری ید شده است. همچنین نتایج نشان میدهد که مصرف نمک یددار به میزان40ppm در این منطقه عوارض جانبی زیانباری به دنبال ندارد.
کلید واژگان: گواتر, کمبود ید, نمک یددار, تیروئیدThe Effect of iodized salt on thyroid hormones, urinary iodine and grade of goiter in Shahriar regionIn our previous study in 1362, goiter was hyperendemic in Shahriar. Since iodized salt has been distributed in this region for 12 years, this study was performed to evaluate the effect of iodized salt on thyroid hormones, urinary iodine excretion and the grade of goiter in Shahriar region in 1374. 3164 persons including 58% females and 42% males were selected through random sampling. Grading of goiter was performed according to WHO’s classification, and urinary iodine was measured digestion method. The result were compared with those of the study performed in 1362. The prevalence of goiter in 1362 and 1374 was 50% and 40% in men, 70% and 51% in women and 60% and 47% in total community respectively (P<0.001). The decrease in the prevalence of goiter was observed specially in lower ages which was 23% vs 7% in younger than 6 years, 82% vs 46% in 6-12 years and 78% vs 66% in 13-18 years of age respectively (P<0.001). The decrease in the prevalence of goiter was observed specially in lower ages which was 23% vs 7% in younger than 6 years, 82% vs 46% in 6-12 years and 78% vs 66% in 13-18 years of age respectively (P<0.001). The mean urinary iodine excretion before and after using the iodized salt was 6.5±7.6 and 18.5±13.1 μg/dl (P<0.001). In 1362 study, 47.5% of the subjects had urinary iodine levels of 2 to 5 μg/dl while in 1374 study in 65% of subjects urinary iodine level has been 10 to 25 μg/dl. The mean level of thyroid hormones before and after using iodized salt were respectively: T4, 9.2±1.1 vs 9.3±1.9 μg/dl T3, 142±30 vs 154±42 ng/dl (P<0.001) and TSH, 1.8±1.1 vs 1.5±1.3 μU/ml (P<0.001). 1.5% of the subjects in 1362 and 4.5% in 1374 had T4 levels higher than 12.5μg/dl. T3 levels higher than 200 ng/dl were observed in 0.4% and 11.5% of the subjects before and after using iodized salt. TSH levels higher than 5μU/mL were observed in 0.6% and 1.9% of the subjects in 1362 and 1374 respectively. There was no change in positive cases of antithyroid antibodies. The number of hypothyroid and hyperthyroid cases were not considerable. The results of this study shows that the use of iodized salt causes a decrease in the prevalence of goiter, specially in lower ages and an increase in urinary excietion. The results also show that the use of iodized salt at the level of 40 ppm has no harmful side effects in this region. -
هیپرپاراتیروییدیسم اولیه بر خلاف تصور های پیشین بیماری نادری نبوده و طبق برخی گزارش ها دارای شیوع حدود یک هزار می باشد. این بیماری می تواند به علت گرفتاری های شدید استخوانی و کلیوی سبب از کار افتادگی و تحمیل مخارج هنگفت درمانی شده و منجر به بروز مشکلات جدی در زندگی خانوادگی و اجتماعی بیماران گردد. بنابراین، تحقیق حاضر به منظور مقایسه تابلوی بالینی، آزمایشگاهی و پرتوشناسی بیماران کشورمان با اطلاعات حاصل از بررسی های کشورهای غربی انجام گرفت تا توصیه هایی جهت تشخیص هر چه سریع تر و درمان مناسب تر این بیماران ارایه شود. پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی 30 مورد بیماری صورت پذیرفت. تمام علایم بیماری در جدولی وارد گردید. میزان کلسیم، فسفر، فسفاتاز قلیایی و PTH سرم در تمامی بیماران طی سه روز متوالی اندازه گیری شد. از تمامی بیماران آزمایش های معمولی خون و ادرار، پرتونگاری از ریه، جمجمه و دستها نیز به عمل آمد. سپس، تمامی بیماران در بخش های جراحی بیمارستان آیت الله طالقانی مورد جراحی قرار گرفتند. در 30 بیمار مورد بررسی، شایع ترین علایم بالینی شامل دردهای استخوانی، سنگ های کلیوی، کاهش وزن و ضعف عمومی بود. حدود نیمی از بیماران کاملا زمین گیر می باشند و متوسط زمان بین شروع علایم تا تشخیص قطعی 5 ± 5/8 سال تعیین شد. علایم پرتوشناسی شامل کاهش مینرالیزاسیون استخوانی، جذب زیر استخوان پریوست، کیست استخوانی، نمای فلفل و نمک در استخوان جمجمه و شکستگی های پاتولوژیک به ترتیب در 93، 86، 76، 60 و 47 درصد از بیماران مشاهده گردید. میزان متوسط کلسیم، فسفر، فسفاتاز قلیایی و نسبت PTH بیمار به حداکثر PTH طبیعی به ترتیب 1/3±11/2 میلی گرم درصد،0/5±2/2 درصد،lu/L 1335±1346 و 2/8±4/2 تعیین شد. نتایج پاتولوژی در 25 مورد آدنوم واحد، 1 مورد آدنوم دوگانه، 2 مورد هیپرپلازی چهار غده و در مورد سرطان پاراتیرویید بود. مطالعه حاضر نشان می دهد تظاهرات این بیماری در کشور ما با کشورهای پیشرفته صنعتی دارای تفاوت های فاحشی بوده و به علت عدم امکان اندازه گیری معمول کلسیم در مراجعه کنندگان به کلینیک ها، این بیماری در مرحله بسیار پیشرفته مشخص می گردد. در برخورد با بیمارانی که با دردهای استخوانی با سنگ های کلیوی مراجعه می نمایند، باید این بیماری در زمره تشخیص های افتراقی به خاطر سپرده شود تا با تشخیص زودرس از عوارض بیماری کاسته گردد.
کلید واژگان: هیپرپاراتیروئیدیسم, PTH, کلسیم, فسفاتاز قلیایی, فسفر, تهران, ایرانPrimary hyperparathyroidism is not nowadays considered a rare disease and according to some reports, its incidence is 1/1000. This disorder can be accompanied with severe complications including renal failure and bone illnesses and this can highly elevate the treatment costs and causes social problems and troubles within families. The descriptive strategy of this study was carried out on 30 patients with primary hyperparathyroidism and it was attempted to demonstrate its clinical symptoms, paraclinical signs, and radiological findings and to compare it with the related data of other western countries and in this way to propose recommendations for rapid diagnosis and appropriate management of the patients. The results showed that the most common clinical findings were bone pains, renal stone, weight loss and generalized weakness. In addition, nearly half of them were confined to bed. The average time elapsed to make a definite diagnosis was 5.8 ± 5 years. Radiologic findings showed reduced mineralization, subperiosteal bone resorption, salt and pepper appearance for cranial bones and bone fracture in 93, 86, 76, 60 and 47% of cases. Furthermore, the level of serum calcium, phosphorus, alkaline phosphatase and the patientchr('39')s PTH divided by upper limit of normal PTH were 11.2 ± 1.3 mg%, 2.2 ± 0.5 mg%, 1346 ± 1335 IU/1 and 4.2 ± 2.8 respectively. Pathologic findings verified solitary adenoma in 25% of cases, double adenoma in I case, four gland hyperplasia in 2 of the cases and two cases of parathyroid cancer. It is concluded that manifestations of patients with primary hyperparathyroidism are different from those residing in western countries. Since routine measurment of serum calcium is not available and the patients are diagnosed when the disease has progressed far advanced, then it is better to keep it in mind that differential diagnosis of patients with bone pain and renal stone should be made to establish the diagnosis earlier and prevent the ensuing complications.
Keywords: Hyperparathyroidism, Pth, Calcium, Alkaline Phosphatase, Phosphorus -
مطالعات قبلی موید آن بوده است که تجویز محلول ید روغنی در زنان باردار بی خطر بوده، موجب پیشگیری و درمان اختلالات ناشی از کمبود ید و بهبود شاخص های رشد و کاهش مرگ و میر نوزادان می شود. از آنجا که افزایش مصرف و یا غلظت ید در جنین ممکن است گواتر و بعضا" هیپوتیروییدی ایجاد کند، این بررسی- در مقایسه با گروه شاهد- روی نوزادان و شیرخوارانی که مادران آنان در حین بارداری 480 میلی گرم ید روغنی را به صورت عضلانی دریافت کرده بودند، انجام گرفت. در 269 نمونه خون بند ناف شامل 117 نمونه بد گرفته (گروه تجربی) و 152 نمونه ید نگرفته (گروه شاهد) و 1015 نمونه خون نوزاد و شیر خوار شامل 539 نمونه ید گرفته و 476 نمونه بد نگرفته، آزمونهای T4 ، T3 و TSH به روش RIA و توسط کیت های تجارتی انجام گرفت. در نمونه های خون بند ناف که در سه ماهه دوم بارداری ید روغنی تزریق شده بود غلظت T4 کمتر از گروه شاهد بود (0/01>P) ولی غلظت T3 و TSH میان گروه تجربی و شاهد از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. در نمونه های خون نوزادان غلظت T4میان دو گروه تفاوت آماری مهمی نداشت ولی غلظت T3 در افرادی که تزریق در سه ماهه سوم صورت گرفته بود در مقایسه با تزریق در سه ماهه اول و دوم ارقام بالاتری را نشان می داد (0/001>P)، همچنین اختلاف میان هر کدام از سه ماهه ها با یکدیگر نیز در مقایسه با گروه شاهد از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P). به علاوه، غلظت TSH در تزریق سه ماهه اول در مقایسه با سه ماهه دوم مختصری بالاتر بود (0/01>P). از آنجا که این تفاوت ها جزیی بود و کلیه مقادیر T4 ، T3 و TSH در محدوده طبیعی بودند چنین نتیجه گیری می شود که تزریق بد روغنی در خلال بارداری بی خطر بوده، سبب افزایش TSH نمی شود و بعلاوه افزایش T3 در نوزادان با زمان تزریق ارتباط مستقیمی داشته و با پیشرفت بارداری فزونی می یابد.
Previous studies have clearly shown that the injection of iodized oil in the pregnant women may be a prophylactic strategy for IDD (Iodine Deficiency Disorders) and could improve the growth indices of their offsprings. Since the administration of pharmacological doses of iodine may occasionally lead to large goiter and rarely hypothyroidism, in the present study the thyroid function tests of the neonates and infants born to women who received 1 ml (480 mg) of iodized oil (Lipiodol) intramuscularly during pregnancy in the years 1993-94 were assessed and compared to control group. Two hundred sixty nine cord blood samples from Mazandaran and Kohkiluyeh & Boyerahmad provinces, 117 in the experimental (injected) and 152 in the control (noninjected) group and 1015 blood samples of the neonates and infants from Mazandaran province consist of 539 in the experimental and 476 in the control groups were obtained and T4, T3, and TSH concentrations were measured with commertial RIA Kits. In the cord samples in whom the iodized oil was administered in the second trimester of pregnancy, T4 was lower than the control group: 10.8±2.6 vs 11.6±2.6 µg/dl, respectively (P<0.01). T, and TSH concentration did not differ: 56±30 vs 60±31 ng/dl and 8.2± 5.6 vs 6.9±5.3 µU/ml, respectively. In the neonates and infants, T4 and TSH concentrations did not show any significant difference(s) between the experimental and control groups: 13.8±3.1 vs 13.1±3.1 µg/dl and 2.8 ±4.7 vs 3.4 ±6.3 µU/ml, respectively. Mean T, concentration in the experimental group was higher than control: 228 ±78 vs 198±82 ng/dl, respectively (P<0.001). T3, concentrations in infants born to mothers injected in the first, second and third trimester of pregnancy were 198±50, 233±75 and 242 ±81 ng/dl, respectively. TSH concentrations were higher in those subjects being injected iodized oil in the first trimester of pregnancy than in the second trimester: 3.4±2.0 vs 2.3±1.5 µU/ml, respectively (P<0.001). In conclusion, iodized oil injection during pregnancy would not lead to any significant alteration(s) in T4, and TSH concentrations in the cord blood samples and also in the neonates However, it may increase T3, concentration and this increment was closely related to the time of injection and delivery.
-
افزایش گذرای نیروتروپین در روزهای اول تولد در مناطقی که کمبود ید دارند شایع است. در پژوهشی که در سال 1366-67 قبل از توزیع نمک یددار انجام شده بود 12 درصد نوزادان دارای افزایش گذرای TSH بند ناف (بیش از µU / ml15) بودند اخیرا" نشان داده شد که افزایش گذرای TSH در نوزادانی که در مناطق کم ید زندگی می کنند، ممکن است با کمبود رشد ذهنی و کاهش ضریب هوشی همراه باشد. بررسی کنونی در نوزادانی که در مطالعه قبل دارای افزایش گذرای تیروتروپین بودند، انجام شده است. 18 بیمار که میزان تیروتروپین آنان بیش از µU/ ml15 بود و 19 بیمار که هنگام تولد تیرویر وبین طبیعی داشتند، باهم مقایسه شدند. در 9 سالگی متوسط قد و وزن بیماران در دو گروه تفاوتی با هم نداشت. T3 , T4 , TSH,T3R upt و ید ادرار نیز در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد. متوسط ضریب هوشی در گروه مورد 11±98 درصد و در گروه شاهد 8± 106درصد بود که این امر نشاندهنده اختلاف معنی دار بین دو گروه می باشد (0/01 >P)، مقایسه بین پیک موتور در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد. این مطالعه نشان داد، نوزادانی که دارای افزایش گذرای TSH هستند در سنین مدرسه از ضریب هوشی کمتری برخوردارند، هرچند که هنوز ضریب هوشی آنان در حد طبیعی باشد.
BackgroundTransient neonatal hyperthyrotropinemia (TNH) occurs frequently in areas of iodine deficiency and may affect intellectual function and psychomotor performance.
Design:
A historical cohort study of intellectual development, psychomotor performance, urine iodine and thyroid function tests, performed in 9 years children with documented TNH at birth and control group.
Subjects:
Eighteen (18) children who had been born in Mahdieh hospital were studied at age 9 with TNH in 1987-88 and compared to 19 matched children born in the same time, but having normal thyroid function at birth.
Measurment: Global intelligent (IQ) and psychomotor performance were evaluated with Raven and Bender-Gestalt tests, respectively. Total T4, and T3 were measured by commerical RIA ana TSH were measured by IRMA. Urine was tested for iodine content by digestion method.ResultsHeight and weight were similar in two groups at birth and at 9 years of age. Thyroid function test were similar in two groups except for TSH at birth, which was higher in TNH than in control group (23.4±8.3 vs 3.6±1.0 µU/ml, P<0.001). Results of T4, T3, and T3,Rupt and urinary iodine concentration at 9 years of age were not different between two groups. Mean IQ was 98±11 and 106±8 in TNH and normal children, respectively (P<0.01). There was no significant difference between psychomotor performance in two groups. There was no correlation between TSH at birth and IQ at 9 years of age.
Canclusion:
Infants born in an area lodine deficiency, who had TNH at birth, had lower IQ at the age of 9 years than matched controls living in the same environmental conditions but with normal thyroid function at birth. The present finding suggests that TNH may adversely affect longterm intellectual development.
-
با توجه به تولید و توزیع نمک یددار و افزایش مصرف آن در سالهای اخیر این پژوهش جهت پایش برنامه پیشگیری از اختلالات ناشی از کمبود ید در سال 1375 در شهر تهران انجام شد. 5140 نفر از 1146 خانوار در مناطق بیست گاته شهر تهران در کلیه گروه های سنی به طور تصادفی انتخاب و از نظر درجه گواتر از طریق المس تیرویید بررسی شدند. در 163 خانوار (749 نفر) به طور تصادفی انتخاب شدند و از کلیه اعضای هر خانواده نمونه گیری ادرار برای اندازه گیری غلظت ید دفعی ادرار؛ و نمونه گیری خون، چهت سنجش غلظت هورمونهای تیرویید انجام شد. معاینه بالینی گواتر را متخصصان غدد و بر اساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت به عمل آوردند. سنجش بد ادرار با روش هضم و اندازه گیری غلظت هورمونهای تیرویید و نیروتروپین با استفاده از کیت های تجاری انجام گرفت. نتایج نشان داد که در 3111 نفر مونث و 2029 نفر مذکر درصد گواترهای درجه 1 و 2 به ترتیب 44 و 44 (مونث) و 49 و 33 (مذکر) وجود داشت. میانگین ید دفعی ادرار در 749 فرد مورد بررسی 5/3 ± 17/5 میکروگرم در دسیلیتر بود. ید ادرار در 1/2 درصد افراد ، کمتر از 2؛ 2/8 درصد، بین 2 تا 5؛ 9/1 درصد، بین 5 تا 10؛ 78/5 درصد، بین 10 تا 25 و 8/4 درصد، بیشتر از 25 میکروگرم در دسی لیتر بود. غلظت T4 ، T3 و TSH به ترتیب 1/4±8/4 میکروگرم در دسی لیتر، 37±170 نانوگرم در دسیلیتر و 0/8±1/4 میکرویونیت در میلی لیتر بود و در شیوع پرکاری تیرویید افزایشی وجود نداشت. این نتایج نشان میدهد که دریافت بد در اکثر قریب به اتفاق ساکنان شهر تهران در حد مطلوب است و شیوع بالای گواتر در این بررسی نشانگر آن است که نمک یددار در بیشتر شهروندان تهران به مدت کافی مصرف نشده است که در نتیجه اثرات قابل توجهی در عدم شیوع گواتر بر جای گذاشته باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که مصرف نمک یددار (ppm40) عوارض جانبی زیان باری به دنبال نخواهد داشت.
IntroductionAs the production, distribution and consumption of iodised salt has increased in recent years, this study was carried out to monitor the IDD control program in Tehran, in 1996.
Methods1146 families comprising 5140 subjects intwenty districts of Tehran City from all age groups were randomly selected. Thyroid size was examined by palpation and graded according to WHO classification. In 163 families selected randomly and comprising of 749 subjects, (digestion method) and TH, T, and TSH (RIA) were measured.
ResultsIn 3111 females and 2029 males percentage of grades 1 & 2 goiter were 44 & 44 in females and 49 & 33% in males, respectively. Mean urinary iodine was 17.5±5.3 µg/dl. Urinary iodine was below 2 in 1.2% of subjects, 2-5 in 2.8%, 5-10 in 9.1%, 10-25 in 78.5%, >25 µg/dl in 8.4%. Serum T4, T3 and TSH concentrations were 8.4±1.4 µg/dl, 170±37 µg/dl and 1.4±0.08 µU/ml, respectively. Prevalence of thyrotoxicosis was not increased
ConclusionThis study demonstrates that iodine intake in the majority of families residing in Tehran city is adequate. High goiter prevalence observed in this study points to the fact that the length of iodised salt consumption has not been long enough to affect the prevalence rate.
-
به منظور مطالعه منظم (سیستماتیک) اثر محلول روغنی بددار پر اختلالهای ناشی از کمبود ید، این مطالعه از سالهای 1368 تا 1371 در دانش آموزان روستای کیگا انجام شد، کودکان و نوجوانان این روستا به علت کمبود شدید بد دچار عقب افتادگی رشد جسمی و ذهنی بوده ، کاهش قد، وزن، ضریب هوشی و اختلال در اعمال پیکو موتور آنان نشان داده شده است. در سال 1368 یک میلیلیتر محلول پد روغتی حاوی 480 میلی گرم بیل به 198 دختر و پسر مدارس کیگا تزریق شد، درجه بندی گوایر بر اساس طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت، اندازه گیری T4 , TSH,T3تیروگلوبولین و جذب T3 توسط رزین با کیت های تجارتی قبل، 4، 7، 12، 24 و 36 ماه و اندازه گیری ید ادرار به روش Foss قبل، 2 و 3 سال پس از تزریق انجام شد، اندازه تیرویید طی سه سال پس از تزریق بتدریج کوچک شد. قبل از تزریق کلیه دانش آموزان دارای گواترهای بزرگتر از 19 و 48 درصد آنها گواترهای بزرگ (درجه 3) داشتند. سه سال پس از تزریق 20 درصد دارای درجات صفر و A1 بودند و 8 درصد گواترهای بزرگ داشتند (0/001>P) . غلظت T4 قبل از تزریق 2/1± 5 و 12و 24 و 36 ماه پس از تزریق به ترتیب 2/8± 10/8 و 2/5± 9/8 و2/1± 9/5 میکروگرم در دسی لیتر بود. غلظت TSH قبل از تزریق8/22± 3/20 و در فواصل ذکر شده به ترتیب 1/6± 1/2و 0/8± 1/2 و 0/9± 2/2 میکرویونیت در میلی لیتر بود. افزایش T4 و کاهش TSH در همه ماه های پس از تزریق نسبت به مقادیر قبل از مداخله با 0/001>P معنی دار بود. متوسط غلظت T3 و اندکس T3آزاد قبل از تزریق طبیعی بود و در فواصل ذکر شده تفاوت معنی داری را نشان نداد. متوسط غلظت تیروگلوبین سرم قبل از تزریق 107±132 و دو و سه سال پس از تزریق به ترتیب 21 ±10 و20 ±23 نانوگرم در میلی لیتر بود. دفع بد ادرار قبل، 2 و 3 سال پس از تزریق به ترتیب 12/8± 18/3 و 59± 112 و 39± 92 میکروگرم در لیتر بود. کاهش تیروگلوبولین و افزایش بد ادرار، در مقایسه با قبل از تزریق، از نظر آماری معنی دار بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اثرات مفید محلول روغنی پددار در کاهش اندازه گواتر و ایجاد درستکاری تیرویید تا پایان سال سوم پس از تزریق دیده میشود.
-
محلول روغنی یددار برای پیشگیری و درمان گواتر به کار رفته است ولی اثر آن در بهبود کم کاری تیرویید قطعی به نظر نمی رسد. در این پژوهش، اثر تزریق محلول روغنی بددار بر علایم بالینی و آزمایشگاهی تیرویید قبل، 4، 7 و 12 ماه پس از تزریق عضلانی 480 میلیگرم لیپودول در 45 دختر دانش آموز گیگا بررسی شد. چهار ماه پس از تزریق ، غلظت T4 سرم از 24±58 به28±127و غلظت T3 سرم از 0/6± 2/6 به 0/5± 3/1 نانومول در لیتر افزایش و غلظت TSH سرم از21/9±19/5 به 2/2±2/3 میلی پونیت در لیتر کاهش یافت، T3 سرم در 16 نفر بالاتر از حد طبیعی (3/1 نانومول در لیتر) بود ولی علایم بالینی پرکاری تیرویید در هیچ یک از آنان مشاهده شد. متوسط غلظتT3 سرم 7 و 12 ماه پس از تزریق به مقادیر قبل از تزریق کاهش یافت. در ده نفر که یک سال پس از تزریق غلظت T3 یا T4 یا هر دو در سرم آنان بالاتر از حل طبیعی بود ، TSH سرم پس از تزریق TRH کمتر از مقدار طبیعی افزایش یافت این بررسی نشان می دهد که تزریق محلول روغنی بددار به کودکان و نوجوانان مبتلا به کم کاری تیرویید ناشی از کمبود ید باعث می شود که فعالیت تیرویید آنان به حد طبیعی باز گردد. گفتنی است که امکان دارد در ماه های اول پس از تزریق، مقدار T4 و T3 به طور گذرا افزایش یابند .
-
میزان کلسیم ادرار 24 ساعته در 21 زن و 32 مرد سالم بررسی شد. آزمایش در 20 مورد یک بار، در 30 مورد دو بار و در سه مورد سه بار در روزهای متوالی - تکرار شد. میزان کراتینین ادرار 24 ساعته و کلسیم مصرفی نیز بررسی شد که نتایج زیر به دست آمد: میزان کلسیم ادرار در زنان در 24 ساعت به طور متوسط 126 میلیگرم بود و بین 225-45 نوسان نشان میداد ؛ و در مردان به طور متوسط 171 میلیگرم بود که بین 65-246 نوسان داشت، متوسط کلسیم مصرف شده در 24 ساعت در زنان 650 و در مردان 834 میلیگرم بود، متوسط دفع کلسیم ادرار طی 24 ساعت در دو نوبت فقط در یکی از زنان بیش از 200 میلیگرم بود و در هیچ یک از مردان بیش از 250 میلیگرم نبود. این مطالعه نشان می دهد که میزان مصرف و دفع ادراری کلسیم در افراد سالم جامعه، احتمالا" به علت مشکلات تغذیه ای، کاهش مصرف لبنیات و پروتئین و کاهش در بافت اشعه خورشید به سبب نوع پوشش، بسیار پایین تر از کشورهای غربی است و در مواردی که کلسیم ادرار در دو آزمون متناوب در زنان بیش از 200 و در مردان افزون بر 250 میلیگرم در 24 ساعت باشد، بهتر است که غیر طبیعی تلقی شود. تعیین میزان دفع کلسیم از راه ادرار یکی از شاخصهای مهم بهداشتی - درمانی جامعه بوده، از آنجا که این میزان در جوامع مختلف - با توجه به رژیمها و عادتهای غذایی بویژه میزان مصرف لبنیات و همچنین میزان بهره گیری از تابش اشعه خورشید که می تواند متغیر باشد، نگارندگان را بر آن داشت که با انتخاب 53 فرد 20-45 ساله میزان کلسیم ادرار 24 ساعته را در افراد سالم ایرانی بررسی کنند. تعیین این میزان می تواند جهت شناخت و درمان بیماریهای متابولیک استخوان و مبتلایان به سنگهای کلیوی کشورمان راهگشای مناسبی باشد. گفتنی است که بیماریهای متابولیک استخوان و سنگ کلیه در مملکت ما به وفور وجود دارد و از نظر تظاهرات بالینی با نمونه های مشاهده شده در کشورهای غربی بسیار متفاوت می باشد از تفاوتهای عمده تظاهرات پاراکلینیکی بیماریهایی نظیر پرکاری اولیه پاراتیرویید در کشور ما - در مقایسه با کشورهای غربی - افزایش جزیی کلسیم خون و کلسیم دفع شده از راه ادرار میباشد به طوری که در بسیاری از موارد میزان دفع کلسیم ادرار در این افراد و همچنین افرادی که به علت بیماری هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک دارای سابقه سنگ سازی مکرر در کلیه ها هستند، با توجه به هنجارهای کشورهای غربی، طبیعی محسوب می شود. به زعم مجریان این پروژه، این کاهش ناشی از تفاوت میزان طبیعی دفع کلسیم ادرار در کشور ما، در قیاس با سایر کشورهای غربی می باشد. لذا به کارگیری نتایج بررسیهای انجام شده در این کشورها و تعمیم آن به بیماران ایرانی می تواند به خطای فاحش در تشخیص و درمان این بیماریها منجر شود. بنا به دلایل یاد شده، تعیین این میزان که تاکنون در افراد سالم جامعه ما مشخص نشده است، می تواند جهت شناخت و درمان بیماریهایی نظیر هیپرکلسپوری ایدیوپاتیک، هیپرپاراتیروییدیسم اولیه، کمکاری پاراتیرویید در حال درمان راهگشای مناسبی باشد. این بیماریها در ص ورت عدم تشخیص و درمان صحیح و به موقع با عوارض فراوان، امکان دارد هزینه های سنگین درمان را تحمیل کند و گاه مرگ و میر به همراه داشته باشد.
SUMMARY:
A 24 hour urinary calcium was measured in 21 healthy women and 32 healthy men. There were 20 evaluated once, 30 twice, and in 3 cases, urine collections were repeated 3 times. Oral calcium intake and urinary creatinine over 24 hours were also measured. The mean urine calcium in women was 126 mg/24 h and the range was 45-225, in men the values were 171 and 65-246.Oral daily calcium intake was 655 and 834 in women and men, respectively. The mean of 2 urine calcium determinations exceeded 200 mg/24 h in only one woman and more than 250 in none of the men. Our conclusion is that: 24 hour calcium intake and excretion in healthy individuals are lower than those values in Western countries, probably due to dietary deficiencies of meat and dairy products and decreased exposure to sun. We also concluded that in two different urine collection, women who excrerte more than 200 mg and men who excrerte more than 250 mg calcium are probably hypercalciuric subjects.
-
در دو دهه اخیر در رابطه با فعالیت غده تیرویید در هنگام تولد پژوهشهای عمده ای انجام شده است (1-3) و غربالگری جهت شناسایی کمکاری مادرزادی تیرویید Neonatal) screening for congenital hypothyroidism) در بسیاری از کشورهای جهان روزانه انجام میشود (64). با اندازه گیری T4 و TSH در خون بندناف و یا خون نوزاد، می توان موارد مشکوک به کم کاری تیرویید را شناسایی کرد. پس از اطمینان از تشخیص، درمان با تیروکسین را بایستی از هفته های اول زندگی شروع کرد تا از بروز عوارض عصبی-روانی و عقب افتادگی ذهنی این کودکان پیشگیری به عمل آید برنامه های غربالگری برای کمکاری مادرزادی تیرویید نه تنها از نظر انسانی و ارزشهای اجتماعی بلکه از نظر اقتصادی نیز حایز اهمیت می باشد. زیرا هزینه نگهداری و درمان بیماران و عوارض همراه با کم کاری تیرویید و عقب افتادگی ذهنی در یک جامعه، بمراتب بیش از هزینه های غربالگری برآورد شده اند.در ژاپن و کشورهای آمریکای شمالی که بد به حد کافی مصرف می شود، به ترتیب از هر 7000 و 4250 نوزاد (7 و 8) یک نفر مبتلا به کم کاری تیرویید می باشد، حال آنکه در کشورهای اروپایی که کمبود ید خفیف دارند از هر 3600 نفر یک نوزاد با کمکاری تیرویید متولد میشود (9)،در نوزادانی که در مناطق دچار کمبود ید متولد می شوند، در سالهای اخیر افزایش زودگذر TSH گزارش شده است (10 و 11)، درصد بازخوانی (Recall fercent) برای انجام مجدد آزمونهای تیرویید دو تا چهار هفته پس از تولد در نوزادانی که دارای TSH بالا و یا T پایین هستند در مناطقی که دچار کمبود ید هستند افزایش نشان می دهد و در ضد بازخوانی با متوسط میزان ید ادرار افراد آن منطقه نسبت معکوس دارد (12) در سالهای 1366 تا 1368، هنگامی که برای جلوگیری از کمبود ید در ایران اقدامهای پیشگیری کننده شروع نشده بود، جهت انجام برنامه سرند کردن برای شناسایی نوزادان مبتلا به کم کاری تیرویید، در شهر تهران یک مطالعه اولیه انجام گرفت. نتایج این مطالعه که افزایش TSH و کاهش T4 و T3 را در تعداد زیادی از نوزادان نشان می داد، آنقدر غافلگیر کننده بود که این برنامه متوقف شد و مصرف نمک یددار در کشور به گونه همگانی درآمد. گزارش کنونی، روش و نتایج بررسی اولیه را مورد بحث قرار می دهد.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.