نقش هویت در توسعه روابط ج.ا.ایران با منطقه آسیای میانه براساس رهیافت سازه انگاری

بر اساس سند چشم انداز بیست ساله ج.ا.ایران در افق 1404، گسترش روابط با کشورهای همسایه و هم فرهنگ جزو اهداف اصلی ج.ا. ایران قلمداد می گردد. مفروض اصلی مقاله حاضر این است که براساس رهیافت سازه انگاری با عنایت به منافع متنوع اقتصادی، نظامی، امنیتی، سیاسی و اجتماعی که ارتباط با کشورهای آسیای میانه (ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان) برای ایران به ارمغان می آورد، هویت ملی مشابه در بین کشورهای این منطقه با ایران می تواند زمینه را برای برقراری روابط نزدیک تر و مفید تر آماده سازد. در این مطالعه توصیفی-تحلیلی به شکل کتابخانه ای از منابع مختلف تلاش شده است تا شاخص های هویت ملی مشابه بین کشورهای ایران و منطقه آسیای میانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، مهم ترین شاخصه های هویت ملی مشابه بین کشورهای مذکور را می توان زبان، سرزمین، دین و مذهب، حکومت و دولت، نژاد و قومیت و عناصر فرهنگی مشابه دانست.  بنابراین لازم است در عرصه سیاست خارجی، سیاستمداران ج.ا.ایران با تکیه بر شاخصه های هویت ملی مشابهی که بین ایران و کشورهای آسیای میانه وجود دارد به ارتقای ارتباطات بین المللی ایران با این کشورها بپردازند.