بررسی اثرات مثبت و منفی نیرومندسازی پس از فعال کردن (PAP) بر روی مردان تکواندوکار

نیرومندسازی پس از فعال کردن به عنوان روشی برای افزایش فعالیت عصبی عضلانی  بلافاصله پس از تمرین با شدت بالاست، که موجب افزایش نیروی انقباضی عضله پس از یک انقباض ارادی بیشینه یا زیر بیشینه می باشد. هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر حاد نیرومندسازی پس از فعال کردن با زمان های استراحت متفاوت بر عملکرد جسمانی، مهارتی و کوفتگی عضلانی مردان تکواندوکار بود.

27 تکواندوکار مرد 28-18 ساله بر اساس درصد چربی، عملکرد جسمانی و مهارتی به طور تصادفی در سه گروه همگن: گروه شاهد، گروه %70 و 90% یک تکرار بیشینه ، جایگزین شدند. آزمودنی های هر سه گروه گرم کردن عمومی و تخصصی را به مدت 20 -15 دقیقه انجام داده، سپس گروه های تجربی حرکت نیم اسکات را با درصدهای تعیین شده و با سه تکرار انجام دادند، سپس در یک مرحله بعد از دو دقیقه استراحت و در مرحله بعد که 48 ساعت بعد انجام گرفت، بعد از چهار دقیقه استراحت آزمون ها را تکرار کردند. پرش عمودی و عملکرد مهارتی (آپ دولیوچاگی با پای برتر و آپ دولیوچاگی با پای چپ و راست) و همچنین کوفتگی عضلانی 24 ساعت بعد از اجرای آزمون ها اندازه گیری شد.

در پرش عمودی و عملکرد مهارتی بین سه گروه در هر دو مرحله تفاوت معنی داری وجود داشت و هر دو روش نیرومندسازی پس از فعال کردن موجب بهبود عملکرد شد (05/0p <). کوفتگی عضلانی در بین سه گروه در دو مرحله تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0<P). 

با توجه به نتایج تحقیق حاضر و اثرات حرکت اسکات جفت پا در افزایش عملکرد تکواندوکاران، به ورزشکاران بخصوص تکواندوکاران پیشنهاد می شود که برای بهبود توان و مهارت های اختصاصی از این نوع روش تمرینی در تمرینات خود استفاده کنند.