راهبردهای مشارکت اجتماعی دانشگاه ها در جوامع محلی؛ دیدگاه های ذی نفعان داخلی و خارجی

پ پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهبرد های مشارکت اجتماعی دانشگاه ها با جوامع محلی در استان سمنان و دانشگاه سمنان اجرا شده است. رویکرد پژوهش آمیخته(کیفی - کمی) که بخش کیفی آن مبتنی بر نظریه داده بنیاد بوده که فرآیند آن طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی و از طریق مصاحبه عمیق با صاحبنظران و خبرگان در این حوزه، صورت گرفته است. در این راستا با استفاده از رویکرد هدفمند و به کارگیری معیار اشباع نظری و رویکرد در حال ظهور، مصاحبه هایی نیمه ساختار یافته با 13 نفر از ذی نفعان داخلی دانشگاه که با بحث مشارکت اجتماعی دانشگاه آشنایی کامل داشته اند و 16 نفر از ذی نفعان خارجی دانشگاه که ارتباط متقابل با دانشگاه داشته اند، صورت پذیرفته است. بخش کمی نیز مبتنی بر تحلیل عاملی تاییدی بوده و نمونه ای به حجم 385 نفر تعیین گردیده است. نتایج تحلیل داده ها، حاکی از شناسایی 28 مفهوم و کارکرد است که با پالایش بیشتر و حذف موارد تکراری، در نهایت، 20 مفهوم اشباع شده ساخته شد. که در مرحله کدگذاری محوری، در 10 مقوله دسته بندی و در پژوهش حاضر در قالب مدل پارادایمی، عوامل راهبردی مشارکت اجتماعی دانشگاه (تدوین چشم انداز دانشگاهی با توجه به نیاز جامعه محلی، برگزاری کارگاه ها و کنفرانس های علمی، قراردادهای مشترک پژوهشی، نیروی انسانی بومی، نهادینه کردن مشارکت منطقه ای، ایجاد انجمن ها و شرکت های غیر دولتی در جامعه، جهت دهی آموزش و پژوهش به سمت حل مشکلات و رفع نیازهای واقعی استان، نظارت بر انجام فعالیت های پژوهشی، انجام مطالعات جامع در زمینه پتانسیل های معدنی، تشکیل کارگاه ها برای کشاورزان، رصد اشتغال فارغ التحصیلان، ایجاد و توسعه رشته های جدید با توجه به نیاز استان و منطقه، آموزش شهروندان و فرهنگ سازی در خصوص کاهش تولید و تفکیک زباله های خانگی، باز کردن فضای اجتماعی دانشگاه برای رشد و عرضه جوانان، آموزش صنایع دستی استان به زنان خانه دار به ویژه در مناطق محروم، حساسیت برنامه هایی در زمینه حفاظت از محیط زیست و بازنگری محتوای آموزشی بر اساس نیاز جامعه) ارایه شده است. همچنین نتایج بخش کمی پژوهش، گویای تایید راهبرد های شناسایی شده بود.